Heimsmynd - 01.11.1990, Qupperneq 40

TÍSKA: Niöri á jörðinni
Tískufrömuðir eru að átta sig á því að konur nenna ekki að
láta hafa sig að fíflum miklu lengur. Þær líta á verðmiðana.
Engin dragt er þess virði að vinna fyrir henni í tvo mánuði.
Nú er í tísku að vera álíka hagsýnn og vel klæddur. Þess vegna
eru helstu tískuhönnuðir heims að koma til móts við við-
skiptavini sína með ódýrari línu í fataframleiðslunni. Þegar
ein kápa kostar álíka mikið og nýr sófi fer
valið að vandast. Þótt verðið lækki eru
kröfurnar þær að fatnaðurinn sé vandaður,
sniðin góð og sígild.
Enginn hönnuður telst nú alvöru fram-
leiðandi nema hann bjóði upp á ódýrari
línu. Giorgio Armani hefur þegar opnað
107 Emporio verslanir víða um heim og
hyggst opna 23 nýjar búðir með þessum
ódýrari fatnaði fyrir árslok 1991. Sonia
Rykiel er einnig komin með ódýrari línu
og Michael Kors og Romeo Gigli ætla að
fylgja í kjölfarið á næsta ári. Flestir banda-
rískir hönnuðir eru komnir með ódýrari
línu þótt þær séu misvel heppnaðar. Það
sem skiptir mestu máli er að þeir gera sér
grein fyrir því eins og Gigli viðurkennir, að
„verðlagið er allt of hátt.“ Tískuhönnuður-
nir eru komnir í ógöngur. Konur í atvinnu-
lífinu eru orðnar góðu vanar. Þær gera
kröfur um gæði en hafna þeim verðhækk-
unum sem orðið hafa á áratug merkjanna.
Þeir hönnuðir sem nú njóta mestra vin-
sælda voru flestir að stíga sín fyrstu skref á
árunum milli 1970 og 1980 og var verðið þá
nokkuð viðráðanlegt. Síðan varð sprenging
á árunum milli 1980 og 1990 og því hafa konur sagt: hingað og
ekki lengra. Þeir sem taka ekki mið af þessum kröfum hellast
'úr lestinni.
Enn eru margir þeirrar skoðunar að þessar nýju línur há-
tískuhönnuðanna séu ekki nógu ódýrar en meðalverð á jakka
í ódýrari línunni er 24 þúsund krónur sem var verð á jökkum í
dýrari línunni fyrir um það bil átta árum. Viðmiðunarverð fyr-
ir góðan jakka með notagildi er tólf þúsund krónur. Að vísu
hefur efniskostnaður hækkað og geri fólk kröfur ,um vönduð
efni verður það að vera tilbúið að borga aðeins meira. Kas-
mírfatnaður er orðinn hræðilega dýr en sagt er að kasmírsam-
festingur frá Donnu Karan sé dýrari en pels. Gæði fatnaðar
markast af efnunum og hingað til hefur svokallaður merkja-
fatnaður gengið út á það að vera úr vönduðum efnum. Gervi-
efni koma aldrei í staðinn fyrir silki, ull eða kasmír.
En það eru til fleiri leiðir til að draga úr verði vandaðs
tískufatnaðar. Ein er sú að leggja minni áherslu á ímynd fyrir-
tækisins með rándýrum tískusýningum og fleiru sem hækkar
vöruverðið að lokum.
Það hefur einnig áhrif á tískuhönnuði og markaðinn að
smekkur kvenna er að breytast. Sportfatnaður á meira upp á
pallborðið en nokkru sinni fyrr. Öll samsetning klæðnaðar er
að breytast þannig að konur í atvinnulífinu eru ekki lengur í
einkennisbúningi, dökkblárri dragt og hvítri skyrtu. Gallabux-
ur, bolir og strigaskór leysa náttúrlega ekki hefðbundnari
fatnað af hólmi en útbreiðsla þeirrar tegundar fatnaðar hefur
áhrif á það hvernig konur klæðast almennt.D
Sígildur tískufatnaður í ódýrari línunni: Fjolubleik dragt frá Versus (Gianni Versace), sportfatnaður frá DKNY
(Donna Karan New York), Emporio Armani og Perry Ellis.
FRÉTTIR: úr heimi hátískunnar. . .
Sportfatnaður setur svip sinn á hátískuna. Margir hönnuðir
brydda upp á þeirri nýjung nú að nota sportfatnað á kvöld-
in. Við stuttan kvöldkjól er peysu brugðið
yfir axlirnar. Skyrtur úr fínum
efnum eru
látnar lafa
yfir buxurn-
ar. Svart og
hvítt, gyllt og
sanserað setja
svip sinn á
kvöldklæðnað-
inn. Nú er allt í
lagi að skella
hvítum tébol
undir svartan
kvöldjakka og
vera í hvítum
náttbuxum við.
Buxur sem notaðar eru á kvöldin eru gjarnan níðþröngar og
jakkarnir skrautlegir. Einfaldir svartir kvöldkjólar
öðlast nýjan svip með nýjum útfærsl-
um, flegnir, berir í
uiagað
bakið eða yf-
ir axlimar.
Skilaboðin
frá París,
Róm og New
York eru ein-
föld. Kvöld-
klæðnaður er
aðskorinn, kyn-
þokkafullur,
sniðin straum-
línulöguð, engar
pífur eða blúnd-
ur . . .□
SVrau'ú'"'1