Gríma - 01.09.1946, Qupperneq 35

Grima] SILFURSALINN OG URÐARBÚINN lj
b. Urðcrrbúinn.
Á Austurlandi er lítil, en sumarfalleg sveit, sem
nefnist Borgarfjörður. Örskammt innan við Borgar-
fjarðarkauptún er hár hóll, sérstakur, er líkist virki eða
vígi og nefnist Álfaborg. Af Álfaborg þessari er hið feg-
ursta útsýni í allar áttir yfir þessa fögru byggð.
Það var í júlímánuði 1929, að sýslumaður Norður-
Múlasýslu var á þingaferð í Borgarfirði eystra. Morg-
uninn eftir þingið var sýslumaður árla á fótum, því að
alllöng og tafsöm dagleið var fyrir höndum, frá Borg-
arfirði inn Njarðvíkurskriður og yfir Gönguskörð,
síðan þvert yfir utanvert Fljótsdalshérað fyrir botni
Héraðsflóa og að Sleðbrjót í Jökulsárhlíð, þar sem
þinga átti næsta dag; en hestana þurfti að sundleggja í
Selfljóti, Lagarfljóti og Jökulsá á Dal hjá Sleðbrjót. En
þetta var þó ein af skemmtilegustu dagleiðunum í
þingaferðunum, sléttlendi og sums staðar melar á milli
vatnsfallanna.
Af því að hestarnir voru ekki til taks, þegar leggja
átti af stað um morguninn, varð sýslumanni gengið
upp á Álfaborg, til þess að njóta útsýnis þaðan og feg-
urðar sveitarinnar. Varð hann sem heillaður alllanga
stund, er hann leit yfir byggðina, hálfslegin tún, víð-
áttumiklar engjar, grösugar grundir, margbreytilegar
fjallamyndanir með margvíslegum litbrigðum, iðandi
°g kliðandi fuglalíf og aðra fegurð lífsins. — En allt í
einu var einveran rofin. Upp á Alfaborg snaraðist mað-
ur nokkur, Þórður að nafni. Hafði hann átt að gæta
hesta sýslumanns um nóttina og tilkynnti hann, að
hestarnir væru fundnir. Hafði hann strax fundið fjóra,
en að þeim fimmta hafði hann lengi leitað, mósóttri
hryssu,' sem alin var upp í Borgarfirði. Kvaðst hann