Gríma - 01.09.1946, Síða 88

64
SÖGUR JÓNS SIGFÚSSONAR
[Gríma
Kóngur og drottning fylgdu okkur niður í fjöruna
og hjálpuðu okkur til að setja fram. Hásetar okkar voru
allir komnir, en flestir þeirra voru nú slompfullir. Við
kvöddum kóng og drottningu og þökkuðum þeim fyr-
ir beinann og öll þægilegheitin. Svo ýttum við; háset-
arnir lögðu út og reru út úr víkinni, en Hannes lagð-
ist niður í skutinn og tók að yrkja og syngja, en lét mig
stýra.
Þegar út úr víkinni kom, rann á blásandi byr. Eg
sagði strákunum að leggja upp, tréreisa og setja upp
öll segl, og var það gert. Það er sá bezti byr, sem eg hef
nokkurn tíma fengið, því að við náðum háttum í
Reykjavík um kvöldið. —
e. Hvass getur hann orðið á Glóðafeyki.
[Eftir sögn Helga Daníelssonar ökumanns í Siglufirði.]
„Þegar eg var í Djúpadal, var eg einu sinni að leita
að kindum uppi í Glóðafeyki. Það var suðaustan bál-
viðri, og hann er oft byljóttur þar í fjallinu. Eg vissi
ekki fyrr til, en að einn bylurinn tók mig í háaloft og
þeytti mér í loftinu norður allan Skagafjörð. Kom eg
loks niður allra yzt í Hegranestánni. Eg kom niður á
fæturna, og sakaði mig ekkert. Eg hélt svo heim á leið
og kom heim, þegar verið var að fara í fjósið um
kvöldið, þó að hvasst væri.“
f. Úrið horfna og aftur fundnct.
Einu sinni var eg á ferðalagi um Skagafjörð og gisti
þar á bæ einum. Það skiptir ekki máli, hver bærinn
var, en það var stórbýli og mannmargt, og það var þar
tvíbýli. Það var þarna samnátta mér aðkomumaður.
Það var maður af Sauðárkróki, sem ferðaðist um sveit-