Gríma - 01.09.1946, Side 100

76
SAGNIR ÚR ÞINGEYJARSÝSLU
[Gríma
sem nú býr þar, og Páll Helgi Jónsson, síðar bóndi í
Stafni, að sækja hesta suður að læknum. Þetta var um
haust í rökkri og lítils háttar hríðarmuggu, en föl þó
lítið. Þegar þeir voru komnir suður undir lækinn, sagði
Páll Hermann, að þarna væri kvenmaður á ferð
skammt neðan við þá. Ekki gat Páll Helgi séð neitt þar,
en nafni hans taldi sig áreiðanlega sjá þetta rétt. Héldu
þeir svo áfram, tóku hestana og riðu greitt til baka.
Bjuggust þeir við að ná stúlkunni fljótlega; en svo varð
ekki, og hefur ekki til hennar spurzt, enda mun það
Rósa verið hafa.
f. Oddur rýnir.
Oddur hét maður, er uppi var í Þingeyjarsýslu um
og eftir aldamótin 1800. Hann var mjög nærsýnn og
því kallaður Oddur „rýnir“. Hann var heimskur
maður og kvensamur. Víða hafði hann flækzt. Þegar
hann var orðinn gamall, spurði Guðlaugur Kolbeins-
son í Álftagerði hann, hvort hann hefði aldrei séð kven-
mann, sem hann héfði ekki fellt löngun til. Oddur
kvaðst hafa séð eina slíka „fyrir austan“. „Ljót hefur
hún nú verið. Var hún svo sem eins og hún Sigga
Bjarna?“ sagði Guðlaugur. Nefndi hann þar til þá
konu, er hann vissi óásjálegasta. „Hún Sigríður mín
Bjarnadóttir? Eg held hún sé nú bærileg," svaraði
Oddur. — Einu sinni var Oddur spurður, hve gamall
hann hefði verið, þegar hann hefði fyrst fundið hjá
ser tilhneigingu til kvenna; „O — eg var nú á þriðja
árinU, og held eg ykkur sé nú gefin gjöfin,“ svaraði
hann. Oddur var talinn það eintaldur, að hann mundi
hafa svarað eftir beztu vitund.