Bændablaðið - 29.08.2019, Blaðsíða 54

54 Bændablaðið | Fimmtudagur 29. ágúst 2019
Það sem af er ári hef ég verið
duglegur að prófa rafmagnsbíla
og önnur vistvæn ökutæki. Í
byrjun ágúst komu nokkur
rafmagnsmótorhjól til landsins og
var þeim ekið hringinn í kringum
landið með viðkomu á mörgum
stöðum. Borgarnes var einn af
þessum stöðum þar sem stoppað
var í stuttan tíma til að sýna hjólin
og hlaða. Þar fékk ég að prófa eitt
hjólið.
Prufuakstur minn var stuttur, frá
Brokey yfir Borgarfjarðarbrú og til
baka, nægilega langur skreppur til
þess að fá smjörþefinn af hjólinu.
Snerpan og hröðunin hreint frábær,
aksturseiginleikar góðir á malbiki.
Hringfarinn og formaður Snigla
óku hjólunum hringinn
Tíminn á hverjum stoppistað var
lítill og ekki í boði að prufukeyra
hjól lengi. Fannst mér því tilvalið að
fá dóma og álit frá ökumönnunum
sem óku hjólunum allan hringinn,
Steinmar Gunnarsson, formann
Sniglana, og Kristján Gíslason,
sem landsmenn þekkja sem
„Hringfarann“, en hann gaf út bók
og gerði heimildarmynd sem sýnd
var í sjónvarpi um ferð sína hringinn
í kringum hnöttinn á mótorhjóli.
Þessir tveir herramenn voru
ökumenn rafhjólanna hringinn og
lagði ég fyrir þá nokkrar spurningar.
Fyrst svaraði Hringfarinn Kristján:
– Hvað kom mest á óvart í
samanburði við venjuleg hjól,
plúsar og mínusar?
„Upptakan kom mér einna mest
á óvart og hversu einfalt það er að
hjóla á þessu hjóli. Ég notaði í raun
aðeins hægri höndina og hvorugan
fótinn. Með hægri hendinni jók ég
hraðann og þegar ég sló af þá tók
bremsumótorinn við.
Það sem ég get sett út á hjólið
er að það er þungt og langdrægnin
aðeins 70–110 km við okkar
skilyrði. Hjólið sem okkur var
úthlutað er skilgreint sem „coffee
racer“, án framrúðu og með mjög
takmarkaða dempun. Það hentar
ekki Íslandi við langakstur og við
erfið veðurskilyrði.“
– Hvaða framtíð sérðu á næstu
árum í rafmagnshjólum?
„Ég er sannfærður um að
rafmótorhjól eru framtíðin og
þróunin á eftir að verða hröð á
næstu árum. Þegar fólk fer að prófa
hjólin þá mun það finna fyrir nýrri
upplifun og þá á eftirspurnin eftir
að aukast. Við verðum öll komin á
rafmótorhjól innan 10 ára spái ég,
auk þess sem ég held að fleiri munu
sjá kostinn við rafmótorhjól því þau
eru miklu auðveldari í akstri.“
– Er Ísland tilbúið, hvað varðar
hleðslustöðvar, að margfalda
rafmagnsökutæki?
„Ég tel að ON hafi staðið sig
vel í uppbyggingu hleðslustöðva
en betur má ef duga skal því sala
rafbíla hefur aukist hraðar en fjölgun
hleðslustöðvanna. Við þurfum fleiri
hraðhleðslur þar sem hleðslustöðvar
eru í dag, frekar en að þétta netið.“
– Sé hringurinn tekinn saman í
eina setningu, hver væri sú setning
frá þér?
„Mjög spennandi tímar
fram undan í orkuskiptum
samgöngutækja, þ.m.t. mótorhjóla.“
Sömu spurningunum svaraði
Steinmar, formaður Snigla, svona:
„Plúsar; hljóðlát og auðveld í
akstri/notkun, lágur þyngdarpunktur
mv. þyngd, snúningsvægi (180
NM).
Mínusar; Þyngd (290 kg), drægni,
70–110 km eftir aðstæðum, hátt verð
(ca 5 milljónir + á götuna).“
Þrátt fyrir tiltölulega litla drægni
er ekkert mál að hlaða hjólin á
þeim hleðslustöðvum sem eru við
þjóðveg eitt, en þetta verður erfiðara
eftir því sem maður fer lengra frá
hringveginum.
Hjólin væru mjög skemmtileg
sem hjól númer 2, meðan
drægnin er ekki meiri og fjöldi
hraðhleðslustöðva takmarkaður
við hringveginn. Það verður samt
að segjast að með meiri notkun og
þjálfun við akstur rafmagnsbifhjóla,
mun maður ná betri nýtni, en
breytt hugsun og aksturshegðun
er forsenda fyrir því að maður geti
fengið sem mest út úr hjólunum.
Þar sem menn fengu að prófa
hjólin var augljóst að það kom þeim
verulega á óvart hversu auðveld þau
voru í akstri og einnig voru menn
ánægðir með aflið, þótt sumir segðu
það ekki nema „bara allt í lagi“.
Það er alltaf erfitt að mæta eigin
fordómum og viðurkenna að eigin
skoðun er ekki alltaf sú eina rétta
Ég sé fyrir mér að það líði
ekki mörg ár þar til menn fara að
nota rafmagnsbifhjól á Íslandi;
rafhlöðurnar þróast hratt og með
tvöföldun á drægni má gera ráð fyrir
að hjólin verði mun fýsilegri kostur.
Jafnframt því að með aukinni sölu
mun verðið lækka.
Eftir þessa hringferð og reynslu
mína af hleðslustöðvum um allt land,
sýnist mér sem við séum að nálgast
hratt þann punkt að hleðslustöðvar
verða of fáar og anni ekki þeim fjölda
sem vill hlaða. Þetta á sérstaklega
við um hraðhleðslustöðvar við
þjóðveginn. Persónulega finnst mér
að það megi fjölga hleðslum á þeim
stöðum þar sem þær eru fyrir og
þegar það er komið má þétta netið.
Það er ekki langt í það að það verði
biðraðir við sumar stöðvar og það er
reyndar nokkuð sem við sáum þegar
á leið okkar. Þar sá maður allt upp í
5 bíla í röð að bíða eftir hleðslu og
fólk jafnvel farið að kýta um það
hver væri næstur í röðinni.
Hringurinn í einni setningu
„Maður er reynslunni ríkari eftir
að hafa prófað rafmagnsbifhjólin
og prófað á eigin skinni kosti og
galla hleðslunetsins og fyrir mitt
leyti er ég tilbúinn til að eignast
rafmagnsbifhjól til minna nota á
höfuðborgarsvæðinu og kannski
fyrir stöku hringferð,“ sagði
Steinmar.
Þarf að breyta
innflutningsgjöldum ef
rafhjól á að vera kostur
Það er greinilegt að rafhjól er
valkostur, en bara til styttri
ferðalaga eins og staðan er nú, en
úrvalið er orðið allnokkuð bæði af
götuhjólum og torfæruhjólum frá
ýmsum framleiðendum. Ef rafhjól á
að vera kostur fyrir Íslendinga þarf
að gilda jafnræði á við rafbíla um
innflutningsgjöld á rafmótorhjól, en
að rafmótorhjól og bensínmótorhjól
séu með sömu innflutningsgjöld er
ekki líklegt að valið væri rafmagn.
VÉLABÁSINN
Hjörtur L. Jónsson
liklegur@internet.is
Rafmagnsmótorhjól á Íslandi
Hjólið sem ég prófaði heitir EVA og er svo kraftmikið að það nær 100 km hraða á innan við þrem sekúndum. Myndir / HLJ
Mér fannst furðulegast að finna ekkert kúplingshandfang fyrir framan vinstri
höndina og enga gírstöng við vinstri fót.
Kristján Gíslason (tv) og Steinmar Gunnarsson.
Alls staðar þar sem hjólunum var stillt upp vakti þetta mestu athyglina.
Ég settist á það en sleppti að prófa.