Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1993, Blaðsíða 13

Frá athöfninni. Fólkið í fagurri sumarblíðu
Skóflustunga tekin
að nýju MS-húsi
að var glampandi sól og góðviðri sem bezt getur hér komið þegar safnast
var saman undir húsveggnum á Oddshúsi til hátíðlegrar athafnar.
Tekin skyldi skóflustunga að hinu nýja glæsilega húsi MS-félagsins. Það var
sem hollvættir góðar vildu sýna sína björtustu og blíðustu hlið, þegar byrjað
skyldi svo mætagott verk.
Það var Gyða J. Ólafsdóttir form. MS-félagsins sem skóflustunguna tók og
mælti nokkur vel valin orð. Hún fagnaði þessum langþráða áfanga, en oft hefði
óvissa um úrslit einkennt baráttuna.
Hún kvað návistina við Oddshús vera gleðiefni og þakkaði alla aðstoð
Hússjóðs Öryrkjabandalagsins við undirbúninginn. Hún færði öllum þakkir
sem lagt hefðu þessum málstað lið og gert það kleift að nú yrði unnt að hefjast
handa. Hún bað húsi og öllum sem þar ættu eftir að eiga dvöl og eins þeim sem
þar myndu starfa guðsblessunar.
Að því loknu tók hún skóflustunguna og var því verki vel fagnað.
■ ■
Ollum viðstöddum var svo boðið til kaffidrykkju í sal Oddshúss í boði MS-
félagsins, en þar svignuðu borð undan gómsætum kræsingum.
Arnþór Helgason form. ÖBÍ. árnaði félaginu allra heilla með þennan
byrjunaráfanga, sem örugglega sannaði máltækið gamla að hálfnað væri verk
þá hafið væri.
Framtakið yrði til farsældar svo fjölmörgum sem dýrmætrar þjónustu þyrftu
að njóta.
Helgi Seljan færði MS-konunum árnaðaróskir, en megineinkenni baráttu
sem árangurs væm óneitanlega þau að þar hefðu vaskar konur fremstar farið og
fullum sigri að lokum náð. Hann flutti og hamingjuóskir í bundnu máli.
Ólöf Ríkarðsdóttir varaform. ÖBÍ. rifjaði upp baráttusögu MS-félagsins, en
Ólöf var einn stofnenda félagsins og fyrsti ritari þess. Hún minntist sérstaklega
fallinnar forystukonu Grétu Morthens, sem öðrum betur hefði svipt hulunni af
sjúkdómnum, orsökum sem eðli.
Hún kvað þetta hátíðisdag í sögu félagsins til heilla mörgum, sem njóta
myndu.
Nánari frásögn er í Fréttabréfinu frá forystu MS-félagsins af fyrirhugaðri
framkvæmd sem fjármögnun.
Að loknum góðum rausnarveitingum gekk fólk út í sólskinið á ný með bjarta
von í brjósti.
H.S.
HLERAÐí
HORNUM
Margar góðar sögur eru frá ástands-
árunum. Stúlka ein var á dansleik og
dátinn steig óvart á tær hennar. Hann
hvíslaði: „Excuse me“. Stúlkan eld-
roðnaði, leit í kringum sig og sagði:
„Nei, ekki svona úti á miðju gólfi“.
*
Verra var með vitgrönnu stúlkuna,
sem sagði móður sinni að sér þætti
merkilegt hvað margir dátar létu sér
annt um hvort hún væri hrein mey, því
þeir spyrðu nefnilega svo oft: „May
I?“
*
Maður einn var spurður að heiti og
svaraði svo: „Ég heiti Guðmundur
Jakob Sigurður Jóhann og er kallaður
Óli“. „Hvers vegna í ósköpunum Óli?
Ekki heitirðu Ólafur“. „Er það ekki?
Ja, ég hef nú bara aldrei tekið eftir
því“.
*
Hótelstjórinn kallaði eftir skónum
sínum og skóburstarinn kom með
skóna. Hótelstjórinn varð ævareiður
og sagði: „Hvað erþetta maður, annar
skórinn er brúnn, en hinn svartur“.
„Ja, ég skil bara ekkert í þessu. Það er
annað svona par niðri“.
*
Verkstjóri einn kom að manni sem
honum þótti farast heldur óhönduglega
við verk, enda talið að hann væri nú
ekki vitmaður. „Ja, það má á þessu
sjá, hversu einfaldur þú ert“, sagði
verkstjórinn. En þá sagði hinn: „Ja, ég
er þó ekki þrefaldur eins og þú“.
„Þrefaldur?“, spurði verkstjórinn. „Já,
þú ert nefnilega bæði einfaldur og
tvöfaldur“.
*
Úr Fréttabréfi HHF-samtakanna —
Handikapp historiska föreningen í
Svíþjóð fengum við þessar mætu
skrýtlur: B lindur maður var í heimsókn
í skóla og fræddi nemendur um blindu
sína. Þegar hann var á leiðinni út,
stöðvaði lítil stúlka hann, sem vildi fá
hann til að hjálpa sér í peysuna sem
hann gerði. Svo þreifaði hann á
peysunni og sagði: „Mikið ertu í fínni
peysu. Hvemig er hún á litinn"? Þá
svaraði stúlkan: „Hvað, ertu líka
litblindur?"
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS