Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1993, Blaðsíða 21

Sigrún Bára Friðfinnsdóttir fr.kv.stj. Geðhjálpar:
Kveðja frá Geðhjálp
Ritað í sumarbyrjun '93
Loksins er komið sumar eftir langan
og strangan vetur.
1. september 1992 gengu í gildi lög
um málefni fatlaðra, þar sem í fyrsta
skipti var tilgreint, að meðal þeirra
sem njóta skyldu laga þessara væru
geðfatlaðir.
Þarna var opinberlega staðfest að
geðsjúkdómar gætu valdið fötlun.
Þetta ásamt fleiru í lögunum voru
nýmæli og varð til þess að með geð-
fötluðum og aðstandendum þeirra óx
sú von að brátt tæki að birta til í
félagsþjónustu við þennan hóp, sér-
staklega hvað varðaði búsetu og stuðn-
ingsþjónustu.
Liðu nú dagar og vikur en ekkert
gerðist.
A sama tíma í september klæddist
félagsmiðstöð Geðhjálpar í vetrarbún-
ing og vetrarstarfið hófst.
Lengi hafði verið um það rætt í
Geðhjálp að veruleg vöntun væri á
góðu efni til nota og stuðnings fyrir
sjálfshjálparhópa.
Hrist var upp í enskukunnáttunni
og handbókin þýdd, staðfærð nokkuð
og ljósrituð. Leit hún svo dagsins ljós
í október.
Haldinn var kynningarfundur og
hópstarf hófst svo í nóvemberbyrjun.
Síðan þá hafa fundir verið haldnir
á mánudögum kl. 19.30, aðstandendur,
þriðjudögum kl. 20 og miðvikudögum
kl. 20. Fundir þessir eru öllum þeim
opnir sem áhuga hafa.
Trú okkar er að hópstarf sem þetta
geti hjálpað mörgum til að hjálpa sjálf-
um sér.
Fyrirlestrar, klúbbstarf, opin hús,
námskeið og fleira voru svo á
dagskrá hjá okkur sl. vetur. í sumar-
byrjun leit svo dagsins ljós tímaritið
Geðhjálp og farið var á sumarmót
norrænna Geðhjálparfélaga í Fær-
eyjum.
Eitt af baráttumálum Geðhjálpar
um alllangan tíma hefur verið að upp
verði sett stuðningsþjónustafyrirgeð-
fatlaða, sem aðstoði fólk til sjálfstæðr-
ar búsetu á þess eigin forsendum.
Sigrún Bára Friðfinnsdóttir.
Fyrstaapríl gekkígildi samkomu-
lag milli Geðhjálpar og Svæðisskrif-
stofu Reykj avíkur um frekari 1 ið veisl u.
Lögðum við þá af stað, full af
bjartsýni um að loksins væri komin á
laggirnar sú langþráða stuðningsþjón-
usta, sem myndi aðstoða fólk við að
„halda sjó“ á sem flestum sviðum
mannlegs lífs, jafnt þeim sem eru svo
heppnir að eiga heimili, svo og hinum
þar sem gatan er eina heimilið.
Gengið hefur á ýmsu, en í stórum
dráttum erum við á réttri braut með
þessa þjónustu, svo í dag eru ney tendur
þjónustunnar orðnir tuttugu og fjórir
og alltaf bætast nýir við. Vonandi
fáum við fleiri úrlausnir í búsetu-
málum, því alltof oft strandar allt á
spurningunni: Hvar á ég að búa?
Með samstilltu átaki allra þeirra
sem nærri málefnum geðfatlaðra
koma, erum við sannfærð um að hug-
takið geðfatlaðir í reiðileysi — heyri
brátt sögunni til.
Eftirmáli í septemberbyrjun:
r
Iendaðanjúní varboðað til fundará
Svæðisskrifstofu Reykjavíkur, þar
semfundarefnið var: Nánari skilgrein-
ing á frekari liðveislu.
Þar mætti til fundar fulltrúi frá
félagsmálaráðuneyti sem sagði að
túlkun ráðuneytis síns væri sú að
einungis þeir sem væru í fastri búsetu
og nteð heimilishjálp ættu að njóta
„frekari liðveislu“.
I stuttu máli þýddi þettaað einungis
fjórir af þessum tuttugu og fjórum
sem fengu þjónustu skyldu nú njóta
hennar.
Með þessari túlkun varekki grund-
völlur fyrir samvinnu Geðhjálpar og
Svæðisskrifstofu að svo stöddu.
Var því samkomulaginu rift, en
við Geðhjálparfólk héldum enn á bratt-
ann og fórum fram á það við ráðuneytið
að það endurskoðaði túlkun sína á
„frekari Iiðveislu“ og hlutaðist til um
að þjónusta við geðfatlaða í reiðileysi
yrði sett upp.
Undirtektir ráðuneytisins voru afar
vinsamlegar, svo að við bíðum form-
legs svars og erum ennþá bjartsýn, en
afar óþreyjufull að hefjast handa á ný.
Sigrún Bára.
Frá norrænu sumarmóti.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS