Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1993, Blaðsíða 18

Kristín Jónsdóttir þroskaþjálfi
HUGLEIÐING
í tilefni 20 ára afmælis Vinnu- og
dvalarheimilis Sjálfsbjargar
Þann 7. júlí sl. var haldin hátíð í
Sjálfsbjargarhúsinu í Hátúni 12,
Reykjavík. Tilefnið var að þann dag
fyrir 20 árum flutti fyrsti íbúi hússins
í það.
Hátíðahöldin hófustkl. lOárdegis
með girnilegum og glæsilegum árbít
að hætti Sjálfsbjargarhússins.
Margt var um manninn, þéttsetinn
hátíðarsalurinn. Afmælisbarninu
bárust fjölmargar fallegar blóma-
skreytingar og nýskipaður fram-
kvæmdastjóri heimilisins, Tryggvi
Friðjónsson, las upp heillaóskir sem
komu víða að. Margir tóku til máls og
óskuðu heimilinu velfarnaðar í fram-
tíðinni, þar á meðal nýskipaður heil-
brigðis- og tryggingaráðherra
GuðmundurÁrni Stefánsson. Að árbít
loknum var haldið í Ráðhús Reykja-
víkur í boði borgarstjóra Markúsar
Arnar Antonssonar. Klukkan 16 var
svo opið hús í Sjálfsbjargarhúsinu,
með skemmtiatriðum, söng og
grillveislu. Þá var þröng á þingi í
húsinu því að nokkur hundruð manns
komu á opna húsið og glöddust með
heinrilisfólki. Ekki var öllu lokið enn,
því að um kvöldið var haldinn útidans-
leikur, enda veður ágætt og allir í
hátíðaskapi.
I tilefni afmælisins vil ég segja
nokkuð frá húsinu og starfseminni.
Góðir hlutir gerast hœgt
Á stofnþingi Sjálfsbjargar lands-
sambands fatlaðra sem haldið var í
Reykjavík dagana4.-6. júní 1959, voru
mæ ttir fu 11 trúar frá þei m Sj álfsbj argar-
félögum sem stofnuð höfðu verið.
Á þessu þingi landssambandsins
var gerð einróma samþykkt þess efnis,
að bygging dvalarheimilis fyrir mikið
fatlað fólk sky ldi vera eitt af aðal verk-
efnum samtakanna.
Mikil undirbúningsvinna var unnin
og kynnti stjórn landsambandsins sér
Kristín Jónsdóttir.
Farið í Ráðhúsið í voldugum vagni.
fyrirkomulag sambærilegra bygginga
á Norðurlöndum svo að allt mætti fara
sem best af stað.
Reykjavíkurborg úthlutaði sam-
tökunum lóðaðHátúni 12 í Reykjavík.
Það varþáverandi félagsmálaráðherra
Eggert G. Þorsteinsson sem tók fyrstu
skóflustunguna að húsinu 28. október
1966, að viðstöddu fjölmenni.
Ibúar hússins kornu alls staðar að
af landinu. Sumir komu af sjúkra-
stofnunum eða elliheimilum, aðrir
komu frá sínu fyrra heimili. Það er
óhætt að segja að þá hafi ekkert heimili
verið til sem ætlað var fyrir mikið
fatlað fólk.
Húsið var skipulagt og teiknað
með það fyrir augum að það yrði fyrst
og fremst heimili og að heimilisfólkið
gæti lifað sem eðlilegustu einkalífi,
stundað vinnu og fengið þjálfun og
tekið þátt í félags- og menningarlífi
eftir því sem áhugi þess leyfir.
Vinnu- og dvalarheimilið var
hannað á árunum '64- '66 og herbergin
teiknuð í samræmi við það sem þá
tíðkaðist á hinum Norðurlöndunum.
I Vinnu- og dvalarheimilinu eru
45 einstaklingsherbergi sem eru 16
fermetrar að stærð. íbúarnir eru 45,
þeireru áaldrinum 34ra-77 ára. Heim-
ilisfólk býr þar mismunandi lengi, allt
eftir óskum hvers og eins. Sumir óska
eftir að flytja að heiman, aðrir kjósa
fremur að vera um kyrrt.
Sjálfsbjargarhúsið er á sinn hátt
barn síns tíma. Ef það væri byggt nú
væru íbúðirnar (herbergin) skipulögð