Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.2000, Blaðsíða 8

að auka orkuna, bæta sjúklingi upp
orkutap. Samanber örorka = engin
orka, svo að segja má að orkulækning
sé réttnefni.“
Er hœgt að sjá fyrir, hvort líkam-
lega skertur sjúklingur búi yfir svo
miklum andlegum styrk að hann
eigi eftir að vinna sig upp með
endurhœfingu ?
„Yfirleitt ekki, en maður finnur
fljótlega hvort veikur hlekkur leynist
hið innra. Stundum er hægt að grípa
til sálfræðiprófa til að kanna and-
legan styrk. I allri endurhæfingu ríð-
ur á að finna þetta sem fyrst til að
geta styrkt manninn andlega. Líkam-
lega styrkinn getur maður metið
fljótt. Sálarlegi styrkurinn er flóknara
fyrirbæri.“
Endurhœfing hlýtur að hafa
þróast mikið síöan þú byrjaðir?
„Allar verklagsreglur hafa breyst
mikið eftir að rannsóknir urðu tækni-
væddari.
Nú gefur segulómun á heila og
mænu gleggri mynd, hvernig á að
snúa sér gagnvart þessu eða hinu. Að-
koman er líka allt önnur þegar sér-
fræðimenntað fólk skipar hvert svið.
Nú fer menntun sjúkraþjálfara og
iðjuþjálfa fram hér á landi, í vor er
fyrsti hópur iðjuþjálfa að útskrifast
frá Háskólanum á Akureyri. Allt
teymið er betur menntað."
Kemur sú stund að lamaðir og
mœnuskaddaðir geti gengið?
„Sagt er að fyrst hægt var að láta
menn ganga á tunglinu, þá ætti að
vera hægt að hjálpa mönnum að lyfta
fæti á jörðinni. Vísindamenn hafa
verið að kljást við þetta vandamál í
mörg ár, en rannsóknir hafa ekki enn
skilað árangri. Ég hugsa að þetta eigi
eftir að þróast, ef hægt verður að
koma því fyrir með innri tækni að
senda rafmagnsboð niður í fætur.
Einnig hlýtur að þróast meira af
tæknilegum búnaði á sviði stoðtækni.
I dag er allt annað fyrir mann að
missa mátt í ökkla en fyrir 40 árum,
spelkan er svo miklu fullkomnari.
Alltaf er verið að þróa nýjar aðferðir
í stoðtækni. Þróun á þessu sviði má
líkja við lyijarisana, sem sífellt eru að
koma með ný og fullkomnari lyf.
Nú heyrði maður í fréttum nýlega
að veðurfrœðingar gætu spáð fyrir
um ýmsa sjúkdóma sem tengjast
veðrinu. Eru vísindamenn á ólíkum
sviðum farnir að vinna meira sam-
an?
Haukur að veiða með barnabörn-
unum í tjörninni Dimmu í Iandi
Hrauntúns.
„Tvímælalaust. Stöðugt fleiri
tæknigreinar vinna saman með lækn-
isfræðinni. Nefna má að þekking í
verkfræði og hagfræði er töluvert
notuð í heilbrigðisþjónustunni. Sjálf-
sagt á veðurfræðin eftir að koma þar
við sögu líka.“
Haukur leiðir hjá sér spurninguna,
hvað hann hafi afrekað mest í lífinu,
segir að því verði aðrir að svara eftir
sinn dag, en segist ákaflega sáttur við
þau verkefni sem sér hafi verið falin
og sáttur við framvindu þeirra mála.
„Ég hef dregist svolítið inn í þessi
félagsmál. Þetta byrjaði í gegnum
min sérfræðistörf. Ég hef sagt við
konuna mína að þetta hafi læðst að
manni - komið af sjálfu sér! I stjórn
Læknafélags íslands sat ég í tíu ár,
þar af formaður í sex ár. Læknafélag-
ið gegnir ýmsum hlutverkum, en
stundum er mikil ólga í kringum
lækna, þótt genamálið hafi ekki verið
komið í minni formannstíð. Einnig
hef ég unnið nokkuð í stjórn Styrktar-
félags lamaðra og fatlaðra.“
Formaður í SÍBS, formaður í
Læknafélagi Islands, formaður i
Öryrkjabandalaginu og stjórnar-
maður í Styrktarfélagi lamaðra og
fatlaðra - allt þetta hlýtur að hafa
tekið geysilegan tíma og hugarorku.
Haukur brosir eins og hann viti
hvað ég er að hugsa.
„En ég hef kynnst ógrynni af góðu
fólki,“ segir hann, „og ég hef gaman
af að velta fyrir mér hvaða leiðir er
best að fara í sambandi við verkefni
hvers félags.“
Segóu okkur aöeins frá uppruna
þínum?
„Ég fæddist við Laugaveginn, eins
og Halldór Kiljan Laxness. Báðir
fluttum við í Mosfellssveitina, vorum
þannig á sama reit - en ekki að öðru
leyti!“
Haukur er sposkur á svip, „reyndar
fæddist ég í húsi móðurafa míns og
ömmu við Laugaveg, ólst upp á
Hverfisgötunni og síðar á Bergþóru-
götunni. Pabbi var áður bóndi á
Hrauntúni, næsta bæ fyrir austan
Uthlíð í Biskupstungum, en veiktist
af berklum og var á Vífilsstöðum í
Haukur á sextugsafmæli sínu með hluta af sínum
stóra barnabarnahóp í kringum sig.
8