Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.2000, Blaðsíða 43

næst var svo ganga
mikil frá Hallgríms-
kirkju niður að Ráðhúsi
Reykjavíkur. Allmikill
fjöldi var í göngunni og
nýmælið það að menn
settu bréfpoka á höfuð
sér - hauspoka - og
gengu þannig sem leið
lá niður i Ráðhús. Er
þangað var komið tóku
menn ofan pokana og
brenndu þá á báli - at-
höfnin táknræn gagn-
vart þvi að bera með sér
fordóma og fá þeim
síðan eytt, enda var
sagt:
Með hauspoka gengum við
hingað á fund
og hentum á bál - nú var lag.
Við fordómum eyðum og
fagnandi lund
skal framtíðar beðið í dag.
Samkomuna í Ráðhúsinu sótti
mikill fjöldi eða á ijórða hundrað
manns. Lúðrasveit Tónlistarskóla
Hafnarljarðar lék fyrir dyrum úti og
gladdi geð manna, en trommuleikari
frá lúðrasveitinni sá um að menn
héldu sæmilegum takti í göngunni.
Samkoman hófst með því að Auður
Hafsteinsdóttir fiðluleikari lék tvö
lög við undirleik Guðríðar Sigurðar-
dóttur og var þeim stöllum vel fagn-
að.
Helga Matthildur Jónsdóttir hjúkr-
Séð yfir salinn.
unarfræðingur hjá Heilsuvernd ehf.
flutti þessu næst erindi er bar heitið:
Líðan á vinnustað. Hún ræddi hinar
ýmsu innri sem ytri aðstæður á
vinnustað þar sem jákvæðni, tillits-
semi og gagnkvæm virðing yrði að
ríkja. Fullur trúnaður yrði að vera,
uppbyggjandi ætti starfið að vera,
lagði áherslu á þýðingu góðs sjálfs-
mats sem mjög miklu skipti. Hún
ræddi einnig um kulnun í starfi, sem
yrði að fyrirbyggja sem best. Erindið
var hið fróðlegasta og flutt á ljósu og
lifandi máli.
Þá léku þær Auður og Guðríður
aftur tvö lög og hrifii salargesti með
sér í töfrandi tónaflóði.
Jón Sigurgeirsson frá Klúbbnum
Geysi flutti hið athyglisverðasta
erindi er hann nefndi:
Hugmyndafræði Geysis
fyrir heilbrigða en það er
birt hér í heild sinni í
blaðinu.
Þá var svifið á vængj-
um söngsins af þeim
Bergþóri Pálssyni og
Helga Björnssyni við
undirleik Kjartans Valdi-
marssonar og fengu þeir
einstaklega fagnaðarríkar
viðtökur.
Síðast kynnti svo Héð-
inn Unnsteinsson verk-
efnisstjóri Geðræktar
verkefnið, brá upp
glærum með myndum af
heimsþekktu fólki sem átt hafði við
geðraskanir að stríða og sagði um
leið Ijóslega frá verkefninu. Heilsu-
rækt er hvoru tveggja í senn líkams-
rækt og geðrækt. Undirritaður stjór-
naði þessari frábæru samkomu sem
fór einkar vel fram og var öllum sem
að stóðu til sanns sóma.
Ýmislegt annað mun hafa verið
gjört í tilefni dagsins m.a. á listasviði
en nóg sungið að sinni.
Dagurinn heppnaðist sérstaklega
vel, veðrið lék við fólk og eitt Ijóst:
Fordómarnir eru á hröðu undanhaldi,
nú er að fá rekið flóttann.
H.S.
Hlerað í horimm
Hann var 18 ára og var að fara í
fyrsta sinn út með kærustunni að
borða. “Og hvað borðuðuð þið
svo?”, spurði móðirin þegar hann
kom heim. “Ég fékk mér spaghetti,
en hún eitthvað sem kostaði þrjú
þúsund kall”.
Starfsmannastjórinn við ungan mann
sem er að sækja um stöðu: “Við
viljum fá ábyrgan mann til að gegna
þessu starfi”. “Þá er ég rétti mað-
urinn. Þar sem ég var síðast var alltaf
sagt að ég væri ábyrgur ef eitthvað
fór úrskeiðis”.
“Af hverju er konan þín alltaf að Iyfta
lóðum?”, spurði Jón. “Hún vill verða
unglegri”, svaraði Gunnar. “Já, og
finnst þér það hafa tekist”. “Ég veit
nú ekki alveg. Aður leit hún út eins
og fertug kona en nú er hún eins og
þrítugur karlmaður”.
* **
Alþingismaðurinn kvartaði yfir því
við konu sína að hún hefði heldur
betur farið yfir á krítarkortinu. “Og
þú kvartar. Varstu ekki í gær að
greiða ijárlögunum atkvæði?”.
***
Þeir voru skólabræður frá gamalli tíð
presturinn og kaupmaðurinn og þegar
kaupmaður flutti í sóknina til klerks
þótti honum við hæfi að bjóða
honum heim. Hann bauð klerki fyrst
sígarettu en klerkur sagði: “Ég reykti
einu sinni svona sigarettu og það
gjöri ég aldrei aftur”. Þá bauð kaup-
maður klerki vindil en hann sagðist
einu sinni hafa reykt einn slíkan og
gjörði það aldrei aftur. Þá bauð hann
honum koníaksstaup en klerkur hafði
sömu formúlu og fyrr, eitt staup einu
sinni og síðan ekki söguna meir. Þá
varð kaupmanni að orði: “Ja, nú skil
ég af hverju þið hjónin eigið bara eitt
barn”.
Prestur einn nyrðra jarðsöng aldraðan
mann en svo vildi til að viku síðar
þurfti hann að jarðsyngja dótturson
þess aldraða. Prestur hóf ræðu sína
svo: “Jæja, þá höldum við áfram þar
sem frá var horfið”.
Maður kom á bæ einn síðla kvölds og
beiddist gistingar. Húsfreyja bar fyrir
hann afganga frá kvöldmatnum með
þessum orðum: “Blessaður kláraðu
þetta. Ekki vill hundurinn það”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
43