Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.2000, Blaðsíða 53

Margrét Guðrún Bjarnardóttir
Fyrstu jólin mín að heiman
Formáli ritstjóra: Gömul, gulnuð
blöð geyma margt gullkornið ef
grannt er að gáð. Þannig fann frændi
ritstjóra, Björn
G. Eiríksson,
nær 80 ára
gamlar ritgjörðir
kærrar, geng-
innar frænku
okkar, þegar hún
var á Hvítár-
bakkaskólanum,
Margrét Guðrún þá sautján ára
Bjarnardóttir gömul. Ritstjóra
þótti rétt að fleiri
fengju augum litið, en þó söknuður
búi að baki og hugsað sé heim þá er
lýsingin skýr og ágæt um leið. Og nú
gefur ritstjóri þessari hjartkæru
frænku sinni orðið:
r
Ajólunum 1912 lá snjór á jörðu og
það var glaða tunglsljós og allt
var mjög hátíðlegt frá náttúrunnar
hálfu. Það hefur svo skemmtileg og
næstum helgandi áhrif á alla, þegar
náttúran lítur þannig út, einmitt á jól-
unum og það gerir endurminninguna
um hina helgu jólanótt, þegar hið guð-
dómlega barnið Jesús fæddist, ennþá
skýrari. A aðfangadag þessara jóla
var ég ásamt fólkinu á Hvítárbakka
búin að klæða mig í beztu fotin mín
og við vorum farin með mestu ánægju
að snæða jólamatinn klukkan 6. Svo
var farið að lesa lesturinn, þegar búið
var að borða og þar á eftir var drukkið
kaffi og sjókólaði. Síðan var farið að
skemmta sér með alls konar leikjum
og verið að því þangað til klukkan 3
um nóttina.
Á jóladaginn fór ég til næsta bæjar,
sem er skammt héðan frá Hvítár-
bakka, og var það hin bezta skemmt-
un, því fólkið var svo alúðlegt og það
var svo gaman að sjá litlu börnin, hvað
gleði þeirra var hrein og ánægja þeirra
mikil yfir fallegu fötunum sínum og
mörgu kertaljósunum sem þau höfðu
fengið um jólin. Gleði barnanna og
hvað þau skemmtu sér innilega kom
því til leiðar að það vaknaði hjá mér
söknuður, þegar ég hugsaði um það,
að hún góða mamma mín gefur mér
nú ekki lengur kerti og ýmislegt
góðgæti á jólunum, hún sem mér
þykir alltaf svo vænt um.
Annan í jólum fór ég til kirkju ásamt
fleira fólki og við fengum allgóða
ræðu hjá prestinum, og þegar heim var
komið, var farið að skemmta sér með
dansi - og það var dansað fram eftir
kvöldinu.
Jólin sem ég tilgreini hér voru að
vísu ekki eins skemmtileg og mörg
önnur jól sem ég hefi lifað, en ég tek
þau aðeins af því að það eru fyrstu
jólin, sem ég er ekki heima hjá mér.
Margrét G. Bjarnardóttir.
r
Eg er að velta
því fyrir mér
Hann Oskar Björnsson í Neskaupstað, sem átti í síðasta blaði þessar
yndislegu sögur af smáfólki, gjörir það ekki endasleppt við blaðið.
Nú kemur frá Óskari önnur sending, bráðsmellin, þar sem hann rifjar upp
leik að orðum sem var iðkaður í Morgunblaðinu fyrir hálfri öld. Og hér
hefst svo leikurinn:
Hvar er hægt að setja niður bragðlauka?
Hvað er Ijaðrafok mörg vindstig?
Er maður ekki orðinn nakinn, þegar búið er að spyrja mann spjörunum
úr?
Hvar lifa bragðarefir?
Hvernig getur maður sem ekki á bát komið ár sinni fyrir borð?
Er hægt að borða með hefilspónum?
Er hægt að greiða sér með svínakambi?
Hvaða efni eru í skuldasúpu?
Er hægt að nota ístrubelgi á línu?
Er hægt að nota hrokagikki á byssur?
Með hvaða efni er hægt að hreinsa túnbletti?
Geta aðrir en trésmiðir gert axarsköft?
Er hægt að skjóta biðukollur?
Hvar vaxa blómarósir?
Er hægt að versla fyrir trjákrónur?
Fólk, sem kemst í bobba hlýtur að vera smávaxið.
Er hægt að nota negulnagla við smíðar?
Er hægt að vera bjartsýnn í myrkri?
Er hægt að vera svartsýnn í sólskini?
Getur maður soðið mat í blómsturpottum?
Er hægt að sofa úti í gluggatjöldum?
Er hægt að brynna músum þar sem rottur eru?
Er hægt að draga ýsur, þar sem er bara þorskur?
Getur ekki orðið stjörnuhrap í Hollywood?
Skyldu aflasælir skipstjórar alltaf vita hvar fiskur liggur undir steini?
Geta vindhanar galað?
Er hægt að veiða síld með interneti?
Er hægt að háfa síld með reykháfum?
Er hægt að prjóna peysu með títuprjónum?
Hvar vaxa herðatré?
Er hægt að nota kjaftatík við smölun?
Er hægt að keppa í gönuhlaupi?
Er hægt að skjóta ör með regnboga?
Óskar Björnsson.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
53