Íslenskt mál og almenn málfræði - 2014, Side 88

Eiríkur Rögnvaldsson. 2005. Textasöfn og setningagerð: Greining og leit. Orð og tunga
9:51–73.
Gerhard, Johann. 2004. Fimmtíu heilagar hugvekjur. Meditationes sacrae. [Þorlákur Skúla -
son þýddi.] Þórunn Sigurðardóttir sá um útgáf una. Bókmennta fræði stofnun og Guð -
fræðistofnun, Reykjavík.
Guð mundur Andrésson. 1948. Deilurit. Jakob Benediktsson bjó til prentunar. Íslenzk rit
síðari alda 2. Hið íslenzka fræðafélag, Kaupmannahöfn.
Halldór Kristjánsson. 1977. Þar sjást engin ellimörk. Tíminn 23. október, bls. 36.
Halldór Ármann Sigurðsson. 2008. The Case of PRO. Natural Language and Linguistic
Theory 26:403–450.
Holberg, Ludvig. 1948. Nikulás Klím. Íslenzk þýðing eftir Jón Ólafsson úr Grunnavík. Jón
Helgason bjó til prentunar. Íslenzk rit síðari alda 3. Hið íslenzka fræðafélag, Kaup -
manna höfn.
Höskuldur Þráinsson. 1993. On the Structure of Infinitival Complements. Höskuldur
Þráins son, Samuel D. Epstein og Susumu Kuno (ritstj.) Harvard Working Papers in
Linguistics 3, bls. 181–203. Harvard University, Cambridge.
Höskuldur Þráinsson. 2005. Setningar. Handbók um setningafræði. Íslensk tunga 3. Al -
menna bókafélagið, Reykjavík.
Höskuldur Þráinsson. 2007. The Syntax of Icelandic. Cambridge University Press, Cam -
bridge.
Höskuldur Þráinsson. 2010. Predictable and Unpredictable Sources of Variable Verb and
Adverb Placement in Scandinavian. Lingua 120:1062–1088.
Íslendinga sögur. 1985–1986. Ritstj. Bragi Halldórsson, Jón Torfason, Sverrir Tómas son og
Örnólfur Thorsson. Svart á hvítu, Reykjavík.
Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri. 1862. Safnað hefir Jón Árnason. 1. bindi. Bóka verzlun J.
Hinrichs, Leipzig.
Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri. 1961. Safnað hefur Jón Árnason. Árni Böðvarsson og Bjarni
Vilhjálmsson önnuðust útgáfuna. 1. bindi. 2. útg. Þjóðsaga, Reykjavík.
Jakob Jóh. Smári. 1920. Íslenzk setningafræði. Bókaverzlun Ársæls Árnasonar, Reykja vík.
Jón Magnússon. 1914. Píslarsaga síra Jóns Magnússonar. Sigfús Blöndal sá um út gáf una.
Kaupmannahöfn.
Jón Mýrdal. 1872. Mannamunur. Skáldsaga. Magnús Sigurðsson, Reykjavík.
Jón Ólafsson. 1908–1909. Æfisaga Jóns Ólafssonar Indíafara samin af honum sjálfum
(1661). Útg. Sigfús Blöndal. Hið íslenska bókmentafjelag, Kaupmanna höfn.
Jón Ólafsson. 1946. Reisubók Jóns Ólafssonar Indíafara. Guðbrandur Jónsson gaf út. 2. útg.
Bókfellsútgáfan, Reykjavík.
Jón Steingrímsson. 1913–1916. Æfisaga Jóns prófasts Steingrímssonar eptir sjálfan hann. [Jón
Þorkelsson gaf út.] Sögufélag, Reykjavík.
Jón Thoroddsen. 1850. Piltur og stúlka. Dálítil frásaga. Útgefandi Jón Þórðarson Thór odd -
sen. Kaupmannahöfn.
Jón Trausti. 1949. Ritsafn III. Leysing — Borgir. Bókaútgáfa Guðjóns Ó. Guðjóns sonar,
Reykjavík. [1. útg. 1907.]
Jörgen Pind (ritstj.), Friðrik Magnússon og Stefán Briem. 1991. Íslensk orðtíðnibók. Orða -
bók Háskólans, Reykjavík.
Lightfoot, David. 1979. Principles of Diachronic Syntax. Cambridge University Press, Cam -
bridge.
Eiríkur Rögnvaldsson88