Íþróttablaðið - 01.01.1979, Síða 8

alla íþróttastarfsemi í landinu.
Hvenær ætla augu stjórnvalda að
opnast fyrir gildi íþrótta? íþróttir
hafa ekki síður menningarlegt
gildi en sinfóníuhljómsveitin sem
fær milljónir í styrki árlega frá
ríkinu. Virkir þátttakendur í
íþróttum eru um 60.000 og fram-
lag ríkisins eru í ár um 90 mill-
jónir, sem þarf að skipta niður á
milli fjöldamargra aðila auk þess
að reka Í.S.Í. og á meðan lesa
menn að það kosti 40 milljónir að
gera einn sjónvarpsþátt.
Ný viðhorf verða að sjá dagsins
ljós. Sérsamband eins og H.S.Í. er
ekkert nema stórt fyrirtæki sem
hefur sárgrætilega litla tekju-
möguleika. Helztu tekjur eru af
landsleikjum þ.e.a.s. ef að vel
gengur. Gott dæmi eru leikirnir
við Pólverja þar sem 600 færri
áhorfendur koma á seinni lands-
leikinn, vegna taps fyrri daginn,
en jafntefli náðist í seinni leikn-
um. Ef að jafnteflið hefði komið í
fyrri leiknum hefði sennilega
orðið uppselt á seinni leikinn.
Fyrsta sporið sem æskilegt
væri að yrði stigið er að 2 til 3
starfsmenn yrðu ráðnir til sér-
sambandanna og laun þeirra
greidd af því opinbera á sama
hátt og æskulýðsstarfsemi er
stórlega styrkt með starfsmönn-
um. Ef þetta fengist í gegn væri
hægt að skipuleggja alla íþrótta-
starfsemi miklu betur og um leið
þjónar hún þeim tilgangi sem
henni ber að gera.
Á þessu má sjá að til lengdar
fást menn ekki til að sitja í stjórn
nema stuttan tíma því að kostn-
aður og kröfurnar verða sífellt
meiri. En það eru ekki bara
stjómarmennirnir sem leggja
þurfa dag við nótt til þess að
fjármagna og reka starfssemina.
Hvað þurfa leikmennirnir að
gera sem vilja vera í fremstu röð í
handknattleiknum í dag? Snúum
JENS GUÐJONSSON, gullsmiður
Fagurt djásn
er œtíð til
Laugavegi 60 og Stigahlíð 45-47
Símar 12392, 36778
okkur lítillega að þeirri hlið mál-
anna.
Flest 1. deildar og mörg ann-
arrar deildarfélög æfa orðið 4 til 5
sinnum í viku auk keppni sem er
oftast um helgar. Á æfingar koma
leikmenn eftir að hafa unnið 8 til
10 tíma vinnu á dag. Álagið á
þessa leikmenn er því oft á tíðum
gífurlegt. Ef við setjum dæmið
upp að þeir séu einnig í landslið-
inu, þá koma inn æfingarlotur
þar sem þeir leggja á sig að æfa
tvisvar á dag þ.e.a.s. í hádeginu
og síðan tvær stundir að kvöldinu
til eins og gert var fyrir Baltic-cup
keppnina í Danmörku í þessum
mánuði.
Á þessum mönnum er enn
meira álag. Heimilisfriðurinn er í
hættu. Þeir koma aldrei heim til
sin að borða á réttum tíma og
börnin komin i háttinn þegar þeir
loks koma heim. Þetta eru leik-
mennirnir sem skipa landslið ís-
lands. Þetta eru leikmennirnir
sem eiga að standast sterkustu
atvinnuþjóðum heims snúning í
keppni. Leikmenn þessir fá ekk-
ert greitt fyrir æfingar eins og
sumir virðast halda. Allir leik-
menn íslenzka landsliðsins tapa
launum á að verja heiður íslands
í keppni erlendis. Síðustu ár hef-
ur þó það fengist í gegn að ríkis-
starfsmenn halda launum, en
missa álagsvinnu. Leikönnum
sem ekki vinna hjá því opinbera
hefur H.S.Í. eftir megni reynt að
bæta upp vinnulaun og fá þeir
sem samsvarar lægstu verka-
mannalaunum.
Sums staðar er málum svo
komið að sumir þessara leik-
manna hafa fengið orð í eyra og
óvinsældir vinnufélaga vegna
þátttöku sinnar í íþróttinni.
Þannig eiga leikmenn nú á hættu
að missa atvinnu sína ef þeim
verður það á í lífinu að vera góðir
handboltamenn og á sama tíma
eiga þessir leikmenn að vera í
góðu andlegu jafnvægi og vinna
allar beztu þjóðir heimsins. Ef
8