Íþróttablaðið - 01.01.1979, Qupperneq 49

Siglingaáhugi vaxandi og
aðstaðan er sæmileg
— Mér finnst sigl-
ingaíþróttin hafa verið í
hálfgerðri lægð núna síð-
ustu árin, og það vantar
kynslóðir inn í íþróttina,
sagði Jóhann H. Níels-
son, hæstaréttarlögmað-
ur sem valinn var „Sigl-
ingamaður ársins 1978“.
Munu margir minnast
Jóhanns og áhafnar hans,
svo og glæsilegs farkosts
frá keppni i sumar sem
sýnd var í sjónvarpinu.
Báturinn, sem Jóhann á í
félagi við tvo menn aðra
er einn stærsti siglinga-
báturinn sem til er hér-
lendis, 28 feta langur.
— Áhugi á siglingum er
annars töluverður, sagði Jó-
hann, — en aðallega eru not-
aðir mun minni bátar en við
erum á. Siglingarnar fara að
mestu fram hér á Reykjavík-
ursvæðinu og þá í tengslum
við þá klúbba og félög sem hér
eru starfandi. Eins og ég sagði
virðist vera nokkur deyfð yfir
Jóhann H
Níelsson
starfinu um þessar mundir, og
er það álit mitt að þar eigi það
hlut að máli að klúbbar þeir
sem Æskulýðsráð Reykjavík-
ur og Kópavogs starfrækja
voru ekki opnir á kvöldin né á
laugardögum, þannig að þeir
sem eru í vinnu á daginn
hafa ekki aðstöðu til þess að
stunda æfingar.
— Aðstaðan til siglinga er
nokkuð góð hér á Reykjavík-
ursvæðinu, einkum þó innan
skerja á Skerjafirði, sagði Jó-
hann. Hins vegar eru bryggjur
og aðstaðan í landi á algjöru
frumstigi. Vitanlega eru að-
stæður íslenzkra siglinga-
manna engan veginn hlið-
stæðar við það sem gerist víða
erlendis, enda veðráttan hér
óstöðugri og sjórinn kaldur.
Margir virðast álíta að erfitt sé
að stunda siglingar hér vegna
hvassviðris, en sannleikurinn
er sá að oft veldur logn meiri
erfiðleikum en vindurinn, sér-
staklega á stærri bátunum.
Jóhann var spurður að því,
hvort ekki væri mjög mikill
kostnaður því samfara að
stunda siglingaíþróttina:
Jóhann tekur við verðlaunum sínum
49