Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1932, Blaðsíða 88
86
brunnum. Vatnsgeymir í Herjólfsdal, nýgerður, bætti framan af úr
vandræðunum, en tæmdist þegar vatnsskortur fór að verða almenn-
ari. Var þá sótt vatn undir Löngu. Dýr er þessi vatnssókn á bifreiðum
og bátum yfir hafnarpollinn. Menn eru hér sem óðast að skilja nauð-
syn þess, að hafa stóra vatnsgeyma við húsin, sía vatnið áður en það
fer í þá og hafa rennur í lagi. Nýjustu húsin, 5—7 ára gömul, eru
að þessu leyti því nær öll betur útbúin en hin eldri. Lausnin á þessu
vandamáli gæti annars orðið með tvennu móti: 1. Vatnsgeymir í
Helgafellsgígnum og annar geymir neðarlega í fjallshlíðinni, til söfn-
unar rigningarvatns. 2. Leiðsla undan Eyjafjöllum. Til vatnssalerna
í hús, sem hljóta að komast á, þegar holræsin komast víðar, í stað
heilsuspillandi kaggasalerna, nægir almenningi rigningarvatn ekki,
eins og hirða er á því nú. Mætti og nota sjó. Þeir sem bezt nýta vatn-
ið og sjá um, að það fari ekki til spillis, hafa nægilegt til vatnssal-
erna, en það eru aðeins örfá hús, öll af nýrri gerð. Ég hefi hér 2
vatnssalerni, uppi og niðri, annað íyrir sjúkrastofur, og 2 baðker.
Vatnsgeymir 750 tn. Vatnseyðsla mikil, en séð um, að vatnið fari ekki
til ónýtis. Ég þurfti að sækja vatn eftir tveggja mánaða þurk í vor,
en aðeins stuttan tíma.
Grímsnes. Húsakynni almennings eru ekki góð; einkum tilfinnan-
legur skortur á upphitun. Á nokkrum bæjum í héraðinu er raflýsing,
og eru það hin mestu hlunnindi, hvað birtu, hita og þrifnað snertir.
Þar sem jarðhiti er, er hann víða notaður til þess að hita upp bæina.
Þrifnaði því miður sumstaðar ábótavant.
Keflavíkur. Húsum fjölgar óðum í sjóþorpunum. Ólíkt betri en fyrri
húsakynni voru. Óþrifnaður er mikill í sumum sjávarþorpunum.
5. Fatnaður og matargerð.
Læknar láta þessa getið:
Skipaskaga. Kjötbúðir eru 2 hér í kauptúninu, báðar þrifalegar og
með nýtízku fyrirkomulagi. Enginn skortur hér á nýmeti. Klæðaburð-
urinn breytist hér ekkert. F'lestir unglingar og verkafólk á gúmmískóm.
Borgarnes. Farið er að votta fyrir því, að menn noti nú meira inn-
lend efni og' framleiðslu, og má skrifa það á reikning kreppunnar. Hefi
ég sérstaklega tekið eftir því, að gúmmískór hverfa, en gömlu sauð-
skinns eða leðurskórnir koma í staðinn, en enn eru menn ekki farnir
að hagnýta sér skinn eða gærur til skjólsfata, sem þó virðist heppi-
legra en að kasta því frá sér fyrir ekki neitt.
Hóls. Fæði er óbrotið, sæmilega hollt og ber aldrei á sjúkdómum,
sem beint verði kendir fjörefnaskorti. Mjólk er því miður minna notuð
en skyldi. Margir eiga þó geitur, og' bætir það noklcuð úr mjólkurskort-
inum.
Nautegrar. Fæði víðast fremur gott; vanalega hægt að fá ódýran
nýjan fisk á flestum tímum árs.
Miðfj. Viðurværi fólks sæmilegt, og enginn skortur. Mjólk nægileg
fyrir kaupstaðinn. Nýr fiskur vor og sumar og fram á haust. í frysti-
húsi kaupféiagsins fá menn geymt nýmeti fram eftir öllum vetri.
Sauðárkróks. Yfirleitt má segja það um nær því allar aðfluttar mat-