Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1969, Síða 144

1969
142 —
óvarkárni í lántökum, m. a. hjá manni, sem er meira og minna alþekkt-
ur af óhagstæðum kjörum á lánum sínum. S. var ekki atorkusamur
starfsmaður. Gat hann látið það eftir sér að sitja heima yfir sjón-
varpi, þótt nóg væri vinna og brýn þörf fyrir peninga, og urðu í því
sambandi og fleiru þess háttar ýmsar ýfingar og stirðleiki á heimilinu,
sem hann gat þó velt af sér á einhvern yfirborðsþægilegan hátt, svo
lítið varð úr. Úr peningavandræðum sínum vill S. ekki gera mikið,
hann hefði verið langt kominn með að greiða bílinn, þ. e. leigubílinn,
sem hann keypti seinna, og annað komið nokkurn veginn í horf fyrir
aðstoð góðra manna. Þegar farið er hins vegar að athuga nánar, er
helzt að sjá, að þessar greiðslur hafi aðallega verið með skuldabréfum,
sem hann sé svo lítið farinn að snerta á til greiðslu, en þau munu nú
reyndar nokkuð nýleg. Um sambúð á heimilinu á S. ekki nema gott
eitt að segja. Efnileg börn og fyrirhafnarlaus og hafa alltaf verið það.
Samkomulag milli hjónanna hið bezta og allt opið og einlægt þeirra á
milli. Konan hefur alltaf verið vitandi um og hluttakandi í þeim erfið-
leikum, sem hafa gengið yfir þá og þá, og fylgzt með í fjármálum að
vild. Henni hefur stundum fundizt hann ekki halda nógu vel á pening-
um, en um það hefur aldrei verið neinn meiri háttar ágreiningur, þau
hafa bara talað sig niður á þetta hjónin. Og heimilið hafði alltaf það,
sem það þurfti og bitnaði aldrei á því, þó að eitthvað harðnaði á daln-
um. Það er eins og hann gleymi því alveg, að viðhaldi hússins á .. • •
hafi aldrei verið hægt að sinna, eða a. m. k. verið sinnt, og að nú er
loks búið að selja það á nauðungaruppboði vegna áhvílandi skulda,
og það þó þrír fjölskyldumeðlimir, sem heima eru, séu í fullri vinnu.
Virðist S. einmitt hafa þetta viðhorf til vandamála að gera lítið úr
þeim eða afneita þeim með öllu, eins og reyndar hefur svo mjög komið
fram í yfirheyrslum. Neitar hann öllu „kerfisbundið", hversu mjög sem
líkur, framburður eða allt að því sannanir hrannast upp, svo hann
neyðist til að láta undan síga að lokum. Þá er málum yfirleitt þannig
háttað, að ekkert vantar nema játningu á þessu tiltekna atriði, til
þess að það teljist að fullu upplýst.
Um áhugamál fyrir utan starf sitt getur S. um fátt eitt. Hér áður
hafði hann nokkurn áhuga á radíotækni, og hugðist koma sér í iðnnám,
en þegar það tókst ekki, gufaði sá áhugi upp.
Um áhuga sinn á dáleiðslu segir hann, að það hafi verið forvitm,
sem kviknaði, þegar „Valdosa" var hér á ferðinni. Hafði hann orðið
sér úti um nokkrar bækur um þessi efni, einkanlega vegna þess, að
hann hafði heyrt, að með sjálfs dáleiðslu væri hægt að fá hvíld á
stuttum tíma, sem væri á við margra tíma svefn. Satt bezt að segja
hefði hann svo aldrei komizt neitt með þetta, aldrei náð neinum
árangri og ekkert orðið nema bókalestur. Er það líka sennilegast, að
það sé rétt hermt, því að til slíkra iðkana þykir þurfa meiri einbeitm
en S. virðist eiginleg, einkanlega eigi menn að læra þetta af