Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1973, Blaðsíða 159

157
Sjúklingur kemur enn til augnskoðunar 20. júlí 1971 og kvartar enn
um truflaða sjón á augum, einkum því vinstra.
Sjónskerpa með glerjum, augnþrýstingur og augnþotnaskoðun er enn
óbreytt frá skoðun 19. maí 1969 og sérstaklega er ekki hægt að sjá
á augntaugum í augnbotni neina síðbúna visnun á sjóntauginni. Sjón-
svið var nú kannað mjög gaumgæfilega (campimetry) og fundust óljós-
ar og margbreytilegar smágloppur í sjónsviðið á hægra auga, en sjón-
svlðið á vinstra auga var concentriskt minnkað að 25° og hélst jafn-
stórt þótt mælingarfjarlægð væri breytt. Slíkt sjónsvið er táknrænt
fyrir functionella eða sálræna truflun við mat sjúklingsins á verk-
efninu.
Niðurstaða: Þannig finnst ekkert hlutlægt við augnskoðunina, sem
renni stoðum undir kvartanir sjúklings. Þreytu og aflleysi í augum,
sem hún gat hafa fengið við slysið, fékk hún að mestu bætt með göngu-
glerjum og bót á les- eða nærglerjum. Sjúklingurinn hafði samt kom-
ið til mín 7. júní og 18. september 1968 með kvartanir frá augum,
sem þreytu í þeim. Því skal ekki neitað, að um truflun á sjón kynni
að vera að ræða, en þær eru þá slíkar, að venjulegar rannsóknarað-
ferðir augnlækna henda ekki reiður á þser."
Alyktun: Um er að ræða 57 ára gamla verkakonu, sem slasaðist við
vinnu sína £ frystihúsi fyrir rúmu 2j ári. Hún hlaut^við það höfuð-
áverka, sem talið var, að hefði valdið broti á höfuðkúpu, að líkum
heilamari, heilahristingi og taugakvelli af völdum slyss.
Slasaða lá í sjúkrahúsi þrisvar á árunum 1969 og 1970 vegna þessa,
og var auk þess undir hendi ýmissa lækna, bæði fyrir og eftir sjúkra-
húsvistir.
Slasaða var óvinnufær talin 27. mars - 7. apríl 1969 og aftur frá
4. maí til 3. apríl 1970. Og eftir það telst starfsgeta nokkuð
skert varanlega.
Ekki er talið, að hægt sé að vænta frekari bata á sjúkleika slösuðu
en þegar er fenginn, og þar sem hann er talinn munu eiga rót sína
að rekja til afleiðinga umrædds slyss, þykir því tímabært að meta
nú þá örorku, tímabundna og varanlega, sem slasaða telst hafa hlotið
af völdum þessa slyss, og telst hún hæfilega metin sem nú greinir:
Frá 27. mars 1969 til 7. apríl 1969 .... 100%
Frá 4. maí 1969 til 3. apríl 1970 ....... 100%
Eftir það varanlega ..................... 25%"
Læknisvottorð þau, sem tekin eru upp í örorkumatið, liggja fyrir í
málinu.
Stefnandi heldur því fram, að varanleg örorka vegna nefnds slyss sé
meiri en að framan er talið, og vitnar í örorkumatið frá 18. maí 1971,
þar sem örorka hennar er talin vera 65%. Engin gögn liggja fyrir um,
á hverju það örorkumat er byggt.
Málið er lagt fyrir læknaráð á þá leið,
að beiðst er umsagnar um, hver sé örorka stefnanda vegna vinnuslyss
27. mars 1969.