Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.04.1953, Síða 18
16
Sex síðustu afbrigðin í töflu VI er nú hætt að rækta, þótt þau hafi
reynzt fremur vel til ræktunar, því að Dönnesbygg, Sigurkorn og Flöja-
bygg eiga betur við íslenzk ræktunarskilyrði. Hins vegar má segja, að
Jörasuncl-byggið frá Svalöv, sem er stjörnubygg, sé mjög öruggt í ræktun,
því að það þolir betur veður en afbrigðin nr. 6—10.
Ef velja ætti úr afbrigðunum nr. 5—10, ætti valið að koma á: Jöra-
sund, Maskinbygg (norskt) og Vegakorn (sænskt). Hins vegar er óhætt að
fyllyrða, að Sigurkornið og Dönnesbyggið verður álitlegast að rækta á
Suðurlandi nú fyrst um sinn, og Flöjabyggið i öðrum landshlutum.
Eins og í ljós kemur í tölu VI, hafa tilraunir með byggafbrigðin
fallið úr árin 1941, 1943 og 1947. Öll þessi sumur voru slæm kornár,
vegna veðra og rigninga, svo að tilraunirnar ónýttust af þeim orsökum.
þó að stærri ræktun gæfi sæmilegan árangur.
2. Hafraafbrigði.
Afbrigðatilraunir með hafra hafa ekki verið fjölbreyttar síðan 1940,
en það sumar náðist ekki í útsæðishæft korn af þeim afbrigðum, sem
verið höfðu í tilraunum frá 1928. Á árunum 1941—1946 var hafrarækt
til þroskunar ekki af öðrum afbrigðum en þeim, sem fengust frá Amer-
íku, því að sambandið við Norðurlönd var rofið. Arið 1946 er svo aftur
byrjað á tilraunum með hafraafbrigði, og fer hér á eftir, í töflu VII,
yfirlit um árangurinn, uppskeru og rannsóknir á korninu.
í tilraunirnar hefur ávallt verið sáð fyrstu dagana í maí og uppskorið
frá 10,—20. september, eftir þroskun. Við tilraunirnar liefur eingöngu
verið notaður tilbúinn áburður, 100 kg kali, 300 kg superfosfat og
200 kg kalksaltpétur.
Niðarhafrar (norskir) hafa verið í tilraunum alltaf annað slagið síðan
1928. í þessum tilraunum gefa þeir minnsta uppskeru í korni, en ágæta
hálmuppskeru. Þetta afbrigði er með hvítu, nokkuð mjölríku korni, og
grær oftast vel, ef uppskera fellur fyrri hluta september. Niðarhafrarnir
eru oftast mjög öruggir í ræktun, þola vel veður, en eru helzt til linir í
strái, og eru þess vegna gjamir á að fara í legu. Svalov Orion og Svalöv
Samehafrar eru mjög lík afbrigði. Grasið er stutt og ber sig vel, kornið
er dökkt og mjölríkt, þroskast um líkt leyti og Niðarhafrar, og gefa oftast
heldur meiri uppskeru en þeir. Grómagnið og kornþyngdin er oftast
meiri en á Niðarhöfrum. Samehafrarnir þroskast heldur fyrr en Orion-
hafrar. Bæði þessi afbrigði eru frá Svíþjóð. — Þessi afbrigði, nr. 1—3, eru
hæf til kornþroskunar á Suðurlandi og víðar.