Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.04.1953, Blaðsíða 34

32
Smitun fræsins tókst vel, þannig að rótarhnúðar voru mun stærri á
smituðu ertunum. Hins vegar voru einnig rótarhnúðar á þeim ertum,
sem enga smitun fengu, en ekki eins miklir.
Tilraunir þær, sem hér hefur verið greint frá, sýna í aðaldráttum
eftirfarandi:
1. Rækta má með góðum árangri belgjurta- og hafragrænfóður bæði
á mýrar- og móajörð, og fá sæmilega uppskeru án köfnunarefnisáburðar,
eða með mjög litlum köfnunarefnisáburði.
2. Nauðsynlegt er að smita belgjurtafræið, svo að eðlileg rótarhnúða-
myndun verði. Tryggir það vissari og meiri uppskeru, einkum ef enginn
köfnunarefnisáburður er gefinn.
3. Sáðtími grænfóðursins hefur verið frá 10.—19. júní ár hvert, og
uppskeran frá 5.—20. sept., eftir árferði, og alltaf áður en frost gerðté
mikið vart við sig.
4. Gæta ber þess, að slá belgjurtagrænfóður áður en haustfrost verða
mikil, þvi að mikið frost þola ertur og flækjur verr en hafrar.
5. Með notkun belgjurtagrænfóðurs má fá ódýrara og betra mjólkur-
fóður til síðsumarsnotkunar en með höfrum einum. Efnagreiningar 1939
og 1940 sýna að minnsta kosti helmingi meira af meltanlegri eggjahvítu
í belgjurtagrænfóðri, miðað við að allt að helmingur uppskerunnar sé.u
belgjurtir.
Fer árangur efnagreininganna hér á eftir.
5. Efnagreiningar á höfrum og belgjurtategundum.
Tafla XXV. Efnagreiningar.
Árið 1939: Árið 1940:
Hráprotein : Meltanl. Hráprotein Meltanl.
% protein % % protein %
Hreinir hafrar ... 5.8 3.3 7.7 4.2
Hreinar loðflækjur . . . 15.5 9.4
Hreinar Botnia-gráertur . ... 17.0 9.7
Ertuhey 18.7 11.5
Efnagreiningin er miðuð við 15% vatnsinnihald.