Heilsuvernd - 01.04.1948, Síða 40

V. G. Plimmer:
Hringrás lífsins.
Höfundur þessarar greinar er kona R. H. A. Plimmers,
prófessors i efnafræði við háskólann í London.
Þegar gildi matvæla er metið eftir því, hve margar hita-
einingar hvert gramm gefur, er hætt við að menn missi
sjónar á því, sem mestu máli skiptir. Öll sú orka, sem vér
fáum í fæðunni, kemur óbeinlínis frá sólinni fyrir milli-
göngu jurtanna. Grænu blöðin eru einskonar net til að
veiða sólarljósið í. Blaðgrænan notar sólarljósið til þess
að umbreyta vatni, mold og lofti í flóknari efnasambönd,
sem dýrin nærast á. Blaðgrænan og sólargeislarnir vinna
að því í sameiningu að búa til sykur, sterkju, olíur, eggja-
hvítu og fjörefni úr öðrum einfaldari efnum (vatni, kol-
sýru, súrefni og steinefnum). Karotín, sem er fyrirrennari
A-fjörefnis, myndast í jurtavefjum með hjálp rauðu geisl-
anna. Ergosterol breytist í D-fjörefni, þegar útfjólubláir
geislar sólarljóssins falla á hörundið.
Forfeður vorir trúðu því, að til væri lífselixir. En svo
er ekki. Líkami manna og dýra er samsettur af efnum, sem
til eru orðin á eðlilegan hátt fyrir samspil sólarljóss,
vatns, jarðar og lofts. en þetta eru ,,frumefnin“ fjögur
í heimspeki Aristotelesar. Lífið er fólgið í verkunum og
gagnverkunum þessara fjögurra höfuðskepna hver á aðra.
Rétt næring eða rétt eldi er fólgið í því, að rífa látlaust
niður og byggja upp á ný, þannig að líkaminn haldist í
jafnvægi. Vaneldi (eða ofeidi) er truflun á þessu jafn-
vægi og ófullkomin endurnýjun.