Strandapósturinn - 01.06.1987, Side 26

Frammi fyrir altarinu stendur presturinn í fullum skrúða. Hann
lýtur yfir altarið og les bæn í hljóði. Mig furðar allt sem ég heyri og
sé, hjarta mitt er gagntekið af lotningu.
Þrír tugir ára eru liðnir síðan ég fór þessa fyrstu kirkjuferð
mína. Að Felli kom ég fyrir þremur árum. Leið mín lá hjá garði
þar. Eg bað um leyfl að sjá kirkjuna gömlu og veittist það. Kirkjan
var mér kær frá fyrri árum. í skjóli hennar hvíldu nú gamlir menn
og konur sem hæst bar í æsku minni.
Afi minn átti Fell og bjó þar. Að Felli var faðir minn fæddur og
uppalinn. Hann smíðaði Fellskirkju. Hún var ein þeirra tólf
kirkna sem hann hafði gert og honum sennilega kærust þeirra
allra . . .
. . . Dyr kirkjunnar höfðu verið færðar af gafli á hlið, en hurðir,
hurðarjárn skrár og hurðarhringur — sat óhaggað.
Eg gekk inn í kirkjuna. Henni hafði verið breytt í skemmu. Allt
það sem þykir óprýða heimili ef úti liggur fyrir augum manna var
þarna saman komið. A brott var altari og bekkir. Eg gekk inn í
kórinn. Yfir reis dimmblá kirkjuhvelfing. Eg skyggndist kring um
mig. Á gaflinum þóttist ég sjá móta fyrir altaristöflu. Það reyndist
rétt við nánari skoðun. — Á vinstri væng töflunnar hékk hákarls-
ruða. Á hægri vængnum ullarpoki. Hann var slitinn mjög og
gubbaði og vall úrtíningi víðs vegar. Eg opnaði altaristöfluna.
Myndirnar kannaðist ég við. Þær voru af postulum Krists og báru
þeir rauða og bláa kyrtla. — Mér leið illa. Hér virtist Kristur sjálfur
úrelt ævintýri og postular hans óskilakindur er nauðsyn bæri til að
auðkenna. Hvernig var þessu farið? Hafði ekki þetta hús verið
vígt drottni? Og hafði ekki þetta hús verið nefnt: Guðshús? Hafði
nú drottinn afsalað sér eignarréttinum? Eða hafði drottinn tekið
eitthvað í skiptum fyrir það? Hafði guð sent einhvern til að gera
kaupsamning fyrir sína hönd?
Eða — hafði guð engu afsalað sér? —
Eg hraða mér út úr kirkjunni, tek hest minn og ríð úr garði: Ég
J
24