Luxus - 01.12.1984, Page 55

I Bandaríkjunum eru menn hvattir
til að ganga í flotann með þessum
orðum: „Gangið í flotann og sjáið
heiminn."
Israelsmenn hvetja fóik til að
ganga í landherinn með þessum
orðum: „Gangið í landherinn og sjá-
ið egypsku píramítana."
Læknirinn hafði skoðað Bloom-
berg gaumgæfilega og sagði: „Þú
þarft að fara í vandasama aðgerð
sem kemur til með að kosta tíu
þúsund krónur."
-En læknir! Ég er fátækur maður,“
sagði Bloomberg. „Vertu nú rétt-
látur."
-Jæja þá," sagði læknirinn. „Segj-
um fimm þúsund."
-Þetta eru erfiðir tímar og ég hef
fyrir konu og þrem börnum að sjá.“
-Eg skil. Tvö þúsund og fimm
hundruð."
-Ég vinn ekki nema þrjá daga i
v'ku. Geturðu ekki verið örlítið
sanngjarnari?"
-Allt í lagi, segjum þá þúsundkall,"
sagði læknirinn dauðuppgefinn. „En
hvers vegna kemurðu til mín? Ég er
sérfræðingur og þú veist að ég er
rándýr."
-Þegar heilsan er annars vegar,"
sagði Bloomberg, „skipta peningarn-
ir engu máli.“
Teitelbaum var að fara í sína fyrstu
flugferð. Hann hafði fengið sér sæti
v‘ð einn giuggann í flugvélinni og
spennt beitið, taugaóstyrkur og flug-
hræddur, þegar stór og kraftalegur
arabi, í hvítri skikkju, settist hjá
honum.
Eftir fiugtakið sofnaði arabinn
fljótlega en Teitelbaum þurfti nauð-
synlega að komast á salernið. Hann
Þorði ekki að vekja arabann. Loksins
8at hann ekki hamið fiðringinn í
maganum lengur og kastaði upp -
heint í kjöltuna á arabanum.
Tíu mínútum síðar vaknaði arab-
inn og fylltist viðbjóði þegar hann
sá spýjuna á nýju, fínu skikkjunni
sinni. Teitelbaum brosti vingjarn-
'ega til hans og sagði: ,Jæja? Líður
þér betur núna?“
Abraham Bernstein hafði átt litia
matvöruverslun árum saman. Hún
hafði gengið ágætlega, en svo var
opnaður nýtískulegur stórmarkaður
beint á móti verslun hans einn
daginn. Abraham setti þá stórt skiiti
i gluggann hjá sér og á því stóð:
„Kíló af smjöri - kr. 230.“
Daginn eftir var komið skilti í
stórmarkaðinn: „Kiió af smjöri - kr.
220“ - og næsta morgun hafði Abra-
ham breytt skiltinu sínu þannig:
„Kíló af smjöri - kr. 200“.
Daginn eftir stóð á skiltinu í stór-
markaðnum: „Kíló af smjöri - kr.
195“, en morguninn eftir var Abra-
ham enn búinn að breyta skilti sínu:
„Kíló af smjöri - kr. 160“.
Nú liðu nokkrir dagar þar til nýtt
skilti birtist í glugga stórmarkaðar-
ins: „Kíió af smjöri - kr. 158“, en
daginn eftir var lika komið skiiti hjá
Abraham: „Kílóaf smjöri-kr. 120“.
Meira en heii vika leið og þá kom
nýtt skilti í gluggann á stórmarkaðn-
um. A því stóð: „Kíló af smjöri - kr.
119,80“.
Tveim dögum seinna stóðst stór-
markaðseigandinn ekki mátið þegar
hann sá Abraham vera að setja upp
enn eitt skiltið. Hann rauk út til
hans, öskureiður og sagði: „Heyrðu
mig nú. Þetta gengur ekki iengur.
Við erum farnir að selja smjör á
einhverjum fáránlegum prísum sem
eru langt undir innkaupsverði. Hvað
á þetta eiginlega að þýða?“
„Það væri nær að þú segðir mér
það,“ sagði Abraham. „Ég sel nefni-
lega ekki smjör.“
Símon (gyðingur hringir í skrif-
stofustjórann sinn til Reykjavíkur
frá Akureyri): Hvernig er veðrið fyrir
sunnan?
Elías: Bara þokkalegt.
Símon: Og viðskiptin? Hvernig
gengur?
Elías: Svona sæmilega, en ég er
með slæmar fréttir.
Símon: Nú? Hvað kom fyrir?
Elías: Við vorum rændir.
Símon: Svona, enga vitleysu,
Elías. Settu peningana aftur í
kassann.
Þegar boðorðin tíu höfðu verið
samin fór Gabríel erkiengill með
þau til jarðarinnar til að kynna þau
fyrir þjóðum heimsins. Fyrst hitti
hann Rómverja sem spurði: „Hvað
stendur í þeim?“
„Þú skalt ekki drýgja hór,“ svaraði
engiiiinn.
„Þá henta þau mér ekki,“ sagði
Rómverjinn svo að engiilinn fór og
hitti araba, sem vildi fá að vita hvað
stæði í þeim.
„Þú skalt ekki stela,“ sagði engill-
inn og þá vildi arabinn þau ekki.
Næst varð gyðingur á vegi engilsins.
Hann bauð honum boðorðin og gyð-
ingurinn sagði: „Hvað kosta þau?“
„Ekkert,“ sagði erkiengiliinn.
„Nú jæja,“ sagði gyðingurinn. „Þá
ætla ég að fá eins og tíu stykki.“
Allt sem viðkemur aðalframkvæmdastjóra RoUs Royce
ber vandvirkni fyrirtækisins vitni.
Þess vegna gengur hann með Rolex.
David Piastow er fulltrúi
gamailar hefðar i verk-
tækni. Hann er aðalfram-
kvæmdastjóri Rolls Royce
Motors og reyndar endur-
speglar framkoma hans og
viðmót einkenni fyrirtækis-
ins.
Plastow hefur vakandi
áhuga á alls kyns tækninýj-
ungum, sama hversu smáar
þær eru.
„Þróunin hjá Rolls
Royce hefur alltaf verið
jöfn og stöðug í stað þess
að vera byltingarkennd,"
segir hann.
„Við rekum með afbrigðum persónulegt
fyrirtæki. Bæði fagmenn okkar og við-
skiptavinir hafa mjög fastmótaðar hug-
myndir um hvernig Rolls F^oyce á að vera.
En þótt við breytum ekki mikið grundvall-
arhugmyndum okkar, þá erum við að sjálf-
sögðu alltaf að vinna að endurbótum. Til
dæmis settum viö fullkomlega rafstýrða
gírskiptingu í Rolls Royce
fyrir mörgum árum, en þar
sem bílstjórinn vill „finna“
að gírskiptingin geri eitt-
hvað, þá hönnuðum við
þessa „tilfinningu“ aftur í
bílinn - til þess að ánægju-
legra sé að nota hann.“
David Plastow viður-
kennir svipuð grundvallar-
sjónarmið að baki úrverk-
inu sem hann gengur með.
„F’etta er Rolex Date-
just. Mér skilst að hönnun
Oyster-úrsins hafi verið
hrundið í framkvæmd árið
1926. Að sjálfsögðu hefur
þetta úr breyst og þróast gegn um árin, en
Rolex hefur haldið í frumhugmyndir sínar
því að þær eru mjög góðar. Urið er óvenju
sterkt, mjög áreiðanlegt og frábærlega
hannað. Eftir 50 ára þröun er það allt að
því fullkomið.“
Petta er ekki svo lítið hrós - frá manni
sem framleidir vönduðustu bifreiðir heims.
ROLEX
Rolcx Ovster Datejust úr, jaanley; í 1R karata gulli, edulstáli og gulli eða stáli, meö samsvarandi armbandi.
FRANCH MICHELSEN
Úrsmíðameistari, Laugavegi 39, sími 28355