Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 7

„EINSOGGUÐ SANOASEM
RÉTTLÁTAN MANN ÞANNIG
ERUMVIÐ SEMTRÚUM
ÁjESÚ KRIST OG HÖFUM
LEITAÐ SKJÓLS HJÁ HONUM
RÉTTLÁT í AUGUM GUÐS"
í Hebreabréfinu ersagtum Nóa:„Fyrir
trú fékk Nói bendingu um þaö sem enn
þá var ekki auðið að sjá. Hann hlýddi Guði
og smíðaði örk til þess að bjarga heim-
ilisfólki sínu. Með trú sinni sýndi hann að
heimurinn hafði á röngu að standa og
varð erfingi réttlætisins af trúnni" (Heb.
11.7). Eins og Nói varð erh'ngi réttlætisins
af trúnni þannig erfum við réttlæti og hið
góða eilífa líf Jesú Krists. Við erum því
ekki lengur erhngjar óréttlætisins sem
verðskulda dauða. Eins og Guð sá Nóa
sem réttlátan mann þannig erum við sem
trúum á Jesú Krist og höfum leitað skjóls
hjá honum réttlát í augum Guðs. Jesús
er örkin sem við fáum að stiga inn í. Tor-
tíming illskunnar og óréttlætisins í dómi
Guðs mun ekki ná til okkar sem erum í
Jesú Kristi.
Guð er langlyndur. Ennþá getum við
boðið öðrum að koma um borð og frels-
ast. Enn er náðartími. Nói fékk aldrei það
hlutverk að loka örkinni sem betur fer.
Það var Guð sem lokaði á eftir honum.
Hlutverk okkar er að boða náð Guðs. Sá
dagur kemur þegar Jesús kemur aftur
til að dæma illskuna og óréttlætið sem
hann hrósaði sigri yhr á krossinum. Þá
lokast örkin. Aðeins þeir sem eru um
borð í Jesú Kristi munu ganga til lífs með
honum, þeir sem þáðu það að ganga
með Guði hér á jörð. Eins og Guð tók Enok
til sín þannig mun hann taka okkur til sín
sem trúum á hann þegar Jesús kemur
aftur.
Óréttlætið og illskan í heiminum valda
okkur þjáningu og hryggð og biðin eftir líh
i réttlátum heimi getur orðið löng. Þegar
Nói var búin að vera lengi í örkinni „þá
minntist Guð Nóa og allra dýranna og alls
búfjárins sem með honum var í örkinni"
(I. Mós 8.1). Guð stendur við orð sín. Eins
og dúfan bar Nóa boð og von um nýjan
heim þannig er hlutverk Heilags anda í
líh okkar að gefa von og trú. Dúfan kom
með grænt ólífuviðarblað í nehnu sem
tákn um að endurnýjunin og vonin nær til
allrar sköpunar Guðs. Og þegar Nói steig
inn í nýjan heim og leiddi út öll dýrin sagði
Guð að þau mundu margfaldast, verða
frjósöm og fjölga sér. Blessun Guðs nær
til allrar sköpunarinnar því að Guð hefur
yndi af sinni góðu sköpun.
Nói færði Guði fórn á altarinu og það
var sætur ilmur fyrir Guði. Þegar við til-
biðjum Guð, lútum vilja hans og erum
honum þakklát þá lifum við eins og við
vorum sköpuð til að lifa. Meginmarkið lífs
okkar er að tigna Guð og njóta návistar
hans.
bjarmi | septembier 2013 | 7