Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 26

hafi hvatt tiltekinn nemanda af ööru sviöi
Háskólans til aö innritast í námskeiöið
hjá mér í von um að það veröi „gull-
náma". Þessi nemandi, sem frá upphafi
ætlaði ekki að taka prófið, sótti svo fyrir
Óla Gneista glærusettið um Vantrú og
aðrar hreyfingar, sem flokkaðar eru sem
frjálslyndar af trúarbragðafræðinginum
J. Gordon Melton, inn á innri vef nám-
skeiðsins hjá Háskólanum fljótlega eftir
kennslustundina. Þetta gerði nemandinn
í heimildarleysi og bað hann mig löngu
síðar afsökunar á því, hann hefði aldrei
gert það ef hann hefði vitað hvernig van-
trúarfélagar myndu matreiða glærurnar.
Snemma í umræðuþræðinum endurbirtir
Óli Gneisti alllangar netsamræður sínar
við nemandann um kennslustundina um
Vantrú strax að henni lokinni og vekur
athygli að ekkert af því sem vantrúar-
félagar hafa síðan sakað mig um er nefnt
þar á nafn. Þvert á móti hefur nemandinn
það eftir mér að enda þótt vantrúar-
félagar geti stundum verið ómálefnalegir
í trúarbragðagagnrýni sinni megi ekki
afskrifa þá því að þeir hafi stundum margt
til síns máls. Engin umræða um kæruat-
riðin, sem öll eru fólgin í getgátum van-
trúarfélaga um hvað ég gæti hafa sagt
eða látið ósagt í tengslum við glærurnar,
átti sér stað þarna og sýnir það að þau
eru úr lausu lofti gripin. Nemendur mínir
úr kennslustundinni, sem sumir hverjir
töldu mig jafnvel trúleysingja, kannast
heldur ekkert við réttmæti ásakana Van-
trúar á hendur mér. Skrif vantrúarfélaga
sýna að þeir voru fyrirfram neikvæðir í
minn garð og kusu þeir að nýta glærurnar
í þágu baráttu sinnar. Reynir Harðarson
sálfræðingur, sem tók við formennsku
félagsins í ársbyrjun 2010, fylgdi síðan
kærunum eftir af festu og talaði sjálfur
um þær hverja o,g eina sem sprengjur í
heilögu stríði félágsmanna.
Enda þótt enginn vantrúarfélagi hafi
setið námskeiðið þegar ég kenndi það
þetta misserið hafði einn þeirra samt
tekið það þegar ég kenndi það í fyrsta
sinn árið 2005 en sá einstaklingur, DV
bloggarinn Teitur Atlason, átti síðar eftir
að verða stjórnarmaður í Vantrú árið
2008. Sem guðfræðinemi tók hann öll
námskeið sem ég kenndi á þeim tíma og
óskaði eftir því að ég yrði handleiðari sinn
við BA ritgerð sína um fundamentalisma.
Löngu síðar skrifaði hann á vef Vantrúar
langa grein um veru sína sem yfirlýstur
trúleysingi í guðfræðideildinni og var hún
endurbirt í heilli opnu í fylgiblaði Frétta-
blaðsins. Þar hampar hann mér fremst
í greininni, talar um að ég hafi reynst
honum vel og dregur upp jákvæða mynd
af deildinni. Á umræðuþræðinum á innra
spjallborði Vantrúar tæpum tveimur
árum síðar neitar Teitur að lokum að taka
þátt í aðgerðum félaga sinna gegn mér
en það er sem þeir séu þar alveg búnir að
gleyma öllu sem hann hafði ritað um mig
og ágæti deildarinnar á vef félagsins.
UvcJL kaLLn ]aú <uaL þeim
fmjji jenjLcí tiP
Ég hef enga aðra skýringu en þá að van-
trúarfélagar hafi ætlað sér að koma
höggi á deildina í Ijósi þess hvernig þeir
hafa flestir talað um hana í gegnum
tíðina og þagga um leið niður í mér. Þeir
virðast vilja stjórna því hvernig um þá er
fjallað og hvernig grundvallarhugtökin í
umræðunni og fræðilegri greiningu eru
skilgreind. Þeir sem stjórna forsendum
umræðunnar eiga nefnilega auðveldara
með að ná sínu fram. Ef til vill hafa van-
trúarfélagar litið á mig sem ógn. Ég hef
í kennslu minni verið að fjalla um aka-
demískar skilgreiningar á trúarhugtakinu
og félagslegum hreyfingum sem eru á
skjön við grundvallaratriði í málflutningi
og sjálfsmynd vantrúarfélaga og það
hafa þeir ítrekað rekið sig á á liðnum
26 september 2013 bjarmi