Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 32

um aö skála í kampavíni þegar þaö næö-
ist í gegn.
Þaö kom mér hins vegar algjörlega í
opna skjöldu og var mér þungt áfall að
sjá hversu ófagleg og óakademísk van-
hæfa siöanefndin var. Jafnframt verö
ég að játa að sífelldar þrýstiaðgerðir
vantrúarfélaga meö m.a. á köflum nær
daglegum greinaskrifum gegn mér víöa
um netheima tóku á, ekki síst vegna
þess aö þarna var um grófa ófrægingar-
herferð að ræða gegn mannorði mínu
á sama tíma og ég gat ekki svarað
fyrir mig opinberlega enda málið í ferli
innan Háskólans. Formaður Vantrúar,
Reynir Harðarson sálfræðingur, skil-
greindi sjálfur aðförina gegn mér á
umræðuþræðinum á innra spjallborðinu
sem heilagt stríð og einelti og talaði um
hvernig þeir gætu kvalið mig og skapað
með mér vanlíðan. Umræðuþráðurinn
er uppfullur af svona skrifum. Þetta var
auðvitað ekkert annað en einelti en sínu
verra var einelti vanhæfu siðanefndar-
innar þar sem mannréttindi mín voru
fótum troðin og ég ekki álitinn sjálfráður
einstaklingur.
Deildarforseta þótti kæran frá upp-
hafi léttvæg. í fyrstu bað hann mig um
að svara henni með greinargerð en taldi
mig fljótlega leggja alltof mikla vinnu
í hana því að kæran með öllum sínum
getgátum væri „rugl" eins og hann
orðaði það. Deildin afgreiddí kæruna
svo rúmum mánuði síðar með þréfi til
Vantrúar þar sem lýst er yfir fullu trausti
á mig sem háskólakennara en sagt að
að sjálfsögðu verði hlustað á sjónarmið
Vantrúar ef þetta valnámskeið verður
kennt aftur. Sjálfur hafði ég farið fram
á að þetta yrði tekið fram því að auð-
vitað er það athyglisvert hvernig ein-
staka hreyfingar vilja láta fjalla um sig
í háskólakennslu og hið besta mál að
vega sjónarmið þeirra og meta. Þegar
Vantrú fær þetta bréf ákveður félagið
hins vegar að falsa það og er aðeins hluti
þess birtur á vef félagsins en traustyfir-
lýsingin tekin burt þannig að þetta virkar
sem vantraust og alls óvíst hvort fagið
verði kennt aftur. DV birti í framhaldinu
frétt undir þeirri fyrirsögn að vantrúar-
félagar hafi náð að beygja guðfræðinga.
Blaðið notaði bara falsaða heimild Van-
trúar og leitaði sér ekki frekari upp-
lýsinga.
Þegar deildin hafði afgreitt kæruna
hélt ég að málið væri frá og hafði ekki
hugmynd um að kærurnar væru fleiri.
Það sem flækti málið var að siðanefnd,
sem hafði einnig borist kæra 4. febrúar
2010, fór hvorki eftir eigin starfsreglum
né siðareglum Háskólans heldur tók upp
náið samstarf við kærandann bak við
tjöldin sem snerist um það hvernig best
væri að koma mér út úr Háskólanum.
Eins og fram kemur í umræðuþræðinum
sem var lekið til mín boðaði Þórður
Harðarson formaður siðanefndar Reyni
Harðarson formann Vantrúar á leynifund
á heimili sinu 7. apríl 2010 þar sem rætt
var um hvernig málið yrði afgreitt, mér
yrði fórnað eins og það var orðað. Ég var
hins vegar með öllu sniðgenginn og mér
ekki formlega tilkynnt um kæruna fyrr en
10. maí 2010 þegar ég fékk fyrst að sjá
hvaða siðareglur það voru sem ég átti
að hafa brotið. Siðanefndarformaður-
inn hafði 18. mars 2010 samband við
prófessor úr deildinni sem var þá í leyfi
og tilkynnti honum um kæruna og hversu
alvarlegum augum það væri litið að ég
sem háskólakennari í guðfræði væri að
nefna guðleysingja á nafn og vitna í þá.
Þessi prófessor tilkynnti deildarforseta
þetta sem fékk þetta síðan staðfest frá
siðanefndinni og lét mig vita. Deildar-
forseti gerði mér það algjörlega Ijóst á
þeirri stundu að siðanefndin liti málið
svo grafalvarlegum augum að ég yrði
nær örugglega sakfelldur. Jafnframt
sagði hann mér að innan skamms myndi
ég heyra frá siðanefndinni sem myndi
samkvæmt eigin starfsreglum þurfa
að kalla eftir gögnum og kynna sér mín
sjónarmið.
Vikurnar liðu hins vegar ein af annarri
án þess að ég heyrði neitt frá siðanefnd-
inni nema í gegnum deildarforseta
sem fékk það ítrekað staðfest hversu
neikvæð afstaðan væri. Meðal þess sem
siðanefndinni fannst gagnrýnivert var
að ég skyldi vitna í skrif forystumanna
Vantrúar í dagblöðum og af bloggi því
að slíkt væri fyrir neðan allar hellur í
háskólakennslu. Það er óneitanlega ein-
kennilegt að vera gagnrýndur fyrir að
draga fram frumheimildir af opinberum
vettvangi til greiningar á félagslegri
hreyfingu í háskólakennslu. Þegar mér
var sagt þetta og hversu alvarlegum
augum það væri litið af siðanefndinni
32 september 2013 bjarmi