Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 15

Málverk af Abraham eftir Joseph Schonman frá 1857
stað Nú er hugsanlegt að veruleik-
inn hafi verið flóknari en hér er lýst. Við
þekkjum ekki forsöguna og smáatriðin.
Engu að síður einkenndi það Abraham
að hann hlýddi þegar Guð talaði. Hann
tók eitt skref í einu og treysti Guði. Enda
segir Páll postuli um hann: „Abraham
trúði Guði og það var honum til réttlætis
reiknað"(Róm 4:3).
Abraham vissi lítið hvað beið hans en
það gerði ekki til af því að Guð vissi það!
í 15. kafla fyrstu Mósebókar, 7. versi, segir
Drottinn við Abraham: „Ég er Drottinn
sem leiddi þig út frá Úr í Kaldeu til þess að
gefa þér þetta land til eignar." Abraham
var farinn frá Úr og kominn til Harran
þegar Drottinn kallaði hann. En Guð hafði
leitt hann áður en hann kallaði hann til
þessa sérstaka verkefnis, hugsanlega án
þess að Abraham gerði sér grein fyrir því.
Guð var við stjórnvölinn.
Stundum, jafnvel iðulega, undirbýr
Guð fólk áður en hann kallar það eða
beinir því á sérstakan vettvang. Þannig
bjarmi | september 2013 15
ofan eru talin. En þar kemur á móti
að þeir eignast nýja vini, nýja fjöl-
skyldu meðal kristniboðanna.
QLeóiun
Launin fyrir að svara kalli Guðs eru
blessun.
Annars vegar blessar Guð Abraham.
„Ég mun ... blessa þig ..." Blessunin felst
ekki í áreynslulausu lífi, án allra erfið-
leika og átaka. Nei, hún felst í því að vera
í áætlun Guðs, vera þar sem maður á að
vera, taka þátt í verki Guðs.
Hins vegar ætlar Guð að gera Abra-
ham að blessun. „Blessun skaltu vera."
Abraham er eins og ker sem Guð ætlar að
fylla af blessun þangað til flæðir út úr -
til annarra. Það er eina leiðin til að verða
til blessunar. Enginn getur flutt öðrum
blessun Guðs án þess að eiga hana
sjálfur. Það er „yfirfallið" af blessun Guðs
í lífi mínu sem verður öðrum blessun.
Enginn er þvingaður til að taka við
blessuninni. Þeir sem blessa Abraham
hljóta blessun en þeir sem formæla
honum uppskera bölvun. Það kemur af
sjálfu sér, ekki vegna þess að Guð vilji
ekki blessa heldur vegna þess að menn
vilja ekki þiggja blessun hans.
Raunar er það svo að blessunin sem
Guð veitti Abraham og flæðir frá honum
á að ná til allra manna. „Allar ættkvíslir
jarðarinnar munu af þér blessun hljóta."
Þess vegna hljótum við sem höfum
fengið hlutdeild í blessuninni að stuðla
að því að hún berist um víða veröld.
Rétt áður en sagt er frá köllun
Abrahams og leið Guðs til að bjargar
mannkyninu lesum við um leið manns-
ins. í II. kafla fyrstu Mósebókar er sagt
frá Babelsturninum. Mennirnir ætluðu
að ná upp til Guðs með samstöðu og
tækni. Afleiðingin varð sundrung en ekki
blessun.
Uljýcbú
Viðbrögðum Abrahams er lýst í stuttu
hnitmiðuðu máli: „Þá lagði Abraham af