Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 34

myndi vinna þetta mál þegar upp væri
staðið því að sakleysi mitt var ótvírætt
og brotin gegn mér augljós. Þar sem
siðanefnd er hæstiréttur innan Háskól-
ans verður úrskurði hennar ekki áfrýjað
og því er eina leiðin að leita til dóm-
stóla til að fá honum hnekkt. Slíkt yrði
óheyrilega kostnaðarsamt og tímafrekt
en engu að síður bráðnauðsynlegt. Það
eina sem gæti breytt stöðunni að okkar
mati var að fá í hendur umræðuþráð
Vantrúar um mig því að við vissum að
vantrúarfélagar væru með slíka þræði á
innra spjallborði sínu og töldum öruggt í
Ijósi alls þess sem gerst hafði að tengsl
væru milli kærandans og siðanefndar
bak við tjöldin. En við vorum sam-
mála um að við gætum ekkert notað af
innra spjallborðinu nema því aðeins að
við fengjum það með löglegum hætti
og líkurnar á slíku voru harla litlar. Um
þetta allt ræddum við ítarlega laugar-
daginn 18. september 2010 og vorum
afar svartsýnir því að við gátum ekkert
gert.
Síðar þann sama dag barst mér bréf
á Facebook frá Erdnu Varðardóttur úr
Hvítasunnukirkjunni þar sem hún greinir
mér frá samkirkjulegri bænastund sem
haldin hafði verið vegna kærumálsins
gegn mér og að hún hafi tvo ritningar-
texta sem hún telji að eigi erindi til
mín, annan um Gídeon en hinn úr 2.
Mósebók 14:14: „Drottinn mun berjast
fyrir yður, en þér skuluð vera kyrrir." Ég
svaraði henni nær strax að ég mæti
þetta mikils, hefði) mikla trú á bæninni
og ritningartextinn umræddi hefði sér-
stakt vægi fyrir mér án þess þó að
ég útskýrði það neitt frekar. Þetta var
fyrsti textinn sem ég dró sem manna-
korn í tengslum við bæn sem barn og
tók honum á þeim tíma sem þýðingar-
mikilli bænheyrslu. En ég var vart búinn
að senda þetta svarbréf frá mér þegar
ég fæ símtal úr allt annarri átt. Vinur
minn, Ingvar Valgeirsson, tilkynnir mér
þar að honum hafi óvænt verið veittur
tímabundinn aðgangur að innra spjall-
borði Vantrúar af einum vantrúarfélag-
anum og þar sé að finna gríðarlega
langan umræðuþráð um mig. Það sem
Ingvar sér á þessum umræðuþræði er
þess eðlis að hann telur það vera sið-
ferðislega skyldu sína að afhenda mér
hann. Umræðuþráðurinn leiði í Ijós
alvarleg brot sem verið sé að fremja
gegn mér.
Þarna fékk ég í hendur afrit af öllum
bréfum sem farið höfðu milli Van-
trúar annars vegar og siðanefndar og
stjórnsýslu Háskólans hins vegar og
nákvæmar greinargerðir um alla fundi
og símtöl milli þessara aðila. í Ijós kom
að samvinna siðanefndar og Vantrúar
var náin, siðanefndarformaðurinn lak
ótal trúnaðarupplýsingum, bæði munn-
lega og skriflega, leiðbeindi kærendum
hvernig þeir gætu best beitt sér gegn
mér og deildinni og talaði um hvernig
mér yrði fórnað. Hann sendi meira að
segja bréf Péturs Péturssonar áfram á
Vantrú án þess að hafa nokkra heimild
til þess. Síðast en ekki síst fékk ég þarna
í hendur allar umræður vantrúarfélaga
frá upphafi þegar þeir skipuleggja
aðgerðirnar gegn mér og fylgja þeim
eftir með úthugsuðum þrýstingi út
um allt. Einn vantrúarfélaginn reyndist
í stjórnunarstarfi innan stjórnsýslu
Háskólans og lagði hann sömuleiðis
34 september 2013 bjarmi