Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 43

Bjarmabros
Samðnteht: Hflðgnús Uíðar Shúlðson
útujclicl á laik
Jón var nýkominn til landsins og dreif
sig í gegnum fríhöfnina til þess aö ná í
farangurinn svo hann gæti náð í leigu-
bílinn og komist heim sem fyrst. Hann
var ekki í vandræðum með að fá leigubíl
fyrir utan Leifsstöð, smellti farangrinum
í skottið og settist inn. Eftir um 15 mín.
akstur ætlaði Jón að biðja bílstjórann um
að stoppa í einni búð áður en hann færi
heim þannig að hann lagði höndina á
öxlina á bílstjóranum og spurði hvort það
væri hægt. Við þetta öskraði bílstjórinn
upp yfir sig, missti stjórn á bílnum þannig
að hann hringsnerist yfir á hinn vegar-
helminginn og staðnæmdist úti í veg-
kantinum þar.
„Hvað gerðist eiginlega?" spurði jón
óttasleginn.
„Ég biðst innilegrar afsökunar," sagði
bílstjórinn. „Þetta er fyrsti dagurinn minn
sem leigubílstjóri en fram að þessu hef
ég ekið líkbíl síðan árið 1974!"
A/aait C xöcUnní
Maður nokkur sem hafði verið einhleypur
um árabil átti eldri frænku sem var stöð-
ugt að spyrja hann hvenær hann myndi
finna sér konu og stofna heimili og fjöl-
skyldu.
í hvert sinn sem það var brúðkaup í
fjölskyldunni þá kom hún upp að honum,
potaði laust í síðuna á honum og sagði:
„Þú ert næstur."
Þetta var farið að valda manninum
það miklu hugarangri að hann ákvað loks
að taka til sinna ráða og snúa á frænku
sína.
Um svipað leyti lést fjarskyldur ætt-
ingi þeirra og var öll stórfjölskyldan
samankomin í kirkjunni. Þegar maðurinn
rakst á frænkuna sína eftir athöfnina þá
klappaði hann laust á öxlina á henni og
sagði: „Þú ert næst." Eftir þetta þá minnt-
ist frænka gamla ekki oftar á hjúskapar-
stöðu mannsins.
Kuxtahi friem&x öílu
Margrét hafði unnið á barnaspítalanum í
mörg ár og var hún hvers manns hugljúfi
og hafði hún einstakt lag á að róa niður
börn sem voru komin á spítalann og leið
hálfilla yfir að vera á svona stað.
Hún hafði einnig náð því að geta
sprautað börn á þann hátt að börnin
fundu ekki mikið til og oftar en ekki fóru
börnin skælbrosandi frá henni í stað þess
að hágráta upp yh'r sig við það eitt að
vera komin á spítala.
Dag nokkurn kom lítil stúlka í fylgd
með móður sinni og tók Margrét á móti
þeim mæðgum inni á sjúkrastofunni.
Litla stúlkan ætlaði sko ekki að fá neina
sprautu og þegar Margrét mundaði
sprautuna þá öskraði stelpan hátt: „NEI
NEINEINEI!"
Móðirin hrópaði og sagði: „Salvör
mín, ekki vera með þennan dónaskap!"
Þá hélt stúlkan áfram að öskra hátt:
„NEI TAKK NEI TAKK NEI TAKK NEI TAKK!"
ftaLCjGLX ÍCj vaxcL itá t-
Nonni litli var mikið að velta því fyrir sér
hvað hann ætlaði að verða þegar hann
yrði stór. Móðir hans spjallaði oft og lengi
við hann um þetta og var hann ýmist að
velta því fyrir sér hvort hann ætti að verða
byggingamaður eða slökkviliðsmaður.
Dag einn sagði Nonni litli við mömmu
sína að sig langaði að verða prestur.
Móðir hans Ijómaði öll upp en velti því
samt fyrir sér af hverju hann hafði tekið
þá ákvörðun, sérstaklega í Ijósi þess að
þetta hafði aldrei borist í tal áður.
Nonni svaraði því nú til: „Sko, mig
langar að verða prestur af því maður
þarf hvort sem er alltaf að fara í kirkju á
sunnudögum og ég held bara að það sé
miklu skemmtilegra þá að fara í kirkjuna
ef það er ég sem fæ að standa fremst í
kirkjunni fyrirframan alla og má öskra og
hrópa eins og mér sýnist."
Já, ég gæti örugglega gert 5000 svona stykki
en smá fiskur og brauð gæti jafnvel verið betra...
september 2013 43