Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 33

„BLAÐIÐ NOTAÐI
BARA FALSAÐA
HEIMILD VANTRÚAR
OG LEITAÐISÉR EKKI
FREKARIUPPLÝSINGA"
að ég sem guðfræðingur væri að vitna
í guðleysingja í háskólakennslu spurði
ég forundran hvort þetta væri virkilega
háskóli.
Svo kom að því 14. apríl 2010 að
deildarforseti tilkynnti mér að hann
væri nýbúinn að fá símhringingu frá
siðanefndarformanninum. Siðanefndin
væri búin að ákveða hvernig málið yrði
afgreitt og yrði gengið formlega frá því
á fundi hennar daginn eftir. Þess yrði
krafist skriflega af siðanefndinni að for-
seti og varaforseti guðfræði- og trúar-
bragðafræðideildar myndu skrifa undir
opinbera yfirlýsingu þar sem ég yrði
nafngreindur og öll mín kennsla og allt
mitt kennsluefni um kærandann Van-
trú harmað. í hinni skriflegu kröfu sem
barst deildarforseta tveimur dögum
síðar og send var á alla siðanefndar-
fulltrúana, lögfræðinga HÍ og kær-
andann, en ekki á mig, var tekið fram
að siðanefndin væri ekki tilbúin til að
breyta textanum nema að um óveru-
legar orðalagsbreytingar væri að ræða.
Deildarforseti sagði mér þegar hann
hringdi í mig 14. apríl að ég gæti ekki
lengur beðið eftir því að siðanefndin
hefði samband við mig og ég yrði sjálfur
að fara fram á að fá að gera grein fyrir
mínum sjónarmiðum.
Ég hringdi í formanninn Þórð Harðar-
son en hann neitaði að ræða við mig,
funda með mér eða taka við greinar-
gerðinni þar sem ég svara kærunni til
deildarinnar. Hann sagði mér að kæru-
atriðin væru litin svo alvarlegum augum
að það væri mér fyrir bestu að deildin
sakfelldi mig með þessum hætti opin-
berlega í stað þess að ég yrði kallaður
fyrir nefndina og kæran yrði tekin þar til
efnislegrar meðferðar. Hann sagði mér
að hér væri um óformlega málsmeð-
ferð siðanefndar að ræða og því gæti
hún hagað störfum sínum með þessum
hætti. Siðanefndin reyndi í raun að neyða
þriðja aðila, deildina, til að sakfella mig án
þess að ég hefði neitt um það að segja.
Sem betur fer neitaði deildin hins vegar
að fallast á þessa kröfu en ég ákvað eftir
sem áður að leita út fyrir hana eftir ráð-
gjöf. Ég hafði samband við Guðna Elísson
prófessor og núverandi forseta íslensku-
og menningardeildar HÍ og átti hann eftir
að reynast mér ómetanlegur bakhjarl í
öllu kærumálinu. Þetta varð ennfremur
til þess að æ fleiri háskólakennarar
kynntu sér málið og myndaðist í kringum
mig stór hópur ráðgjafa úr röðum
þeirra sem veittu mér mikinn stuðning.
Háskólakennurum var verulega brugðið
yfir vinnubrögðum siðanefndarinnar.
Hwinig foáJckit f»ú í kandux
umreaeLuJaxáeUnn um fai^ &fj
innrc. ip.jaWaorcU. l/ezntzúcx?
Svo var komið upp úr miðjum sept-
ember 2010 að ég og ráðgjafar mínir
meðal háskólakennara töldum öruggt
að innan fárra daga fengi ég skriflegan
áfellisdóm frá siðanefndinni enda átti
hún ríkra hagsmuna að gæta að fá mig
sakfelldan vegna fyrri brota sinna á mér.
Þó svo að skipt hafi verið um formann
í millitíðinni og tveimur nýjum od hoc
nefndarmönnum bætt við var þetta eftir
sem áður sama siðanefndin með að
stórum hluta sömu nefndarfulltrúunum.
Nýr od hoc formaður siðanefndarinnar
beitti sér með slíkum hætti gegn mér á
Hugvísindasviði um miðjan mánuðinn
að við töldum Ijóst að hann myndi gæta
hagsmuna hinnar vanhæfu siðanefndar.
Við töldum hins vegar alveg Ijóst að ég
bjarmi
september 2013
33