Bjarmi - 01.09.2013, Blaðsíða 19
Styttan af Móse eftir MicheLangeLo
Kom þú, og hann kemur, og við þjón
minn: Ger þetta, og hann gerir það."
Þegar Jesús heyrði þetta undraðist
hann og mælti við þau sem fylgdu
honum: „Sannlega segi ég ykkur, því-
líka trú hef ég ekki fundið hjá neinum
í ísrael (Matt 8.5-10).
Við hefur borið að ráðríkir leiðtogar hafi
vísað til þessarar frásagnar, til að rök-
styðja óskorað vald yfir safnaðarfólki,
þannig að til þess að njóta blessunar
Guðs verði fólk að hlýða leiðtoganum
skilyrðislaust. Þetta er að sjálfsögðu
útúrsnúningur. Jesús er ekki að hæla
stjórnkerfi rómverska hersins. Hann
hælir rómverska hundraðshöfðingjanum
fyrir trú. Sú trú birtist í skilningi hans á
stöðu Jesú, þ.e. að hann áttar sig á því að
Jesús þiggur vald sitt af Guði - vald Jesú
byggist á hlýðni við föðurinn, hliðstætt
því sem hans eigið vald byggir á hlýðni
við yfirboðara í rómverska stjórnkerfinu.
Ummæli Jesú fjalla því ekkert um mikil-
vægi hlýðni við yfirboðara heldur hlýðni
gagnvartGuði.
Annað dæmi um rangtúlkun biblíu-
texta tengist efni úr Bréfi Páls postula til
Filippímanna:
Ég vil þekkja Krist og kraft upprisu
hans, ég vil þjást með honum og
líkjast honum í dauða hans. Mætti
mér auðnast að ná til upprisunnar
frá dauðum. Ekki er svo að ég hafi
þegar náð því eða sé þegar full-
kominn. En ég keppi eftir því ef ég
skyldi geta höndlað þaö, með því að
ég er höndlaður af Kristi Jesú. Systkin,
[Bræður] ekki tel ég sjálfan mig enn
[orðið „enn" vantar í sum handrit]
hafa höndlað það. En eitt geri ég. Ég
gleymi því sem að baki er en seilist
eftir því sem fram undan er og keppi
þannig að markinu, til verðlaunanna
á himnum, sem Guð hefur í Kristi
kallað okkurtil (Fil 3.10-14).
Það eru orðin: „Ég gleymi því sem að baki
er en seilist eftir því sem fram undan er
..." sem stundum eru rangtúlkuð á þann
veg að þau merki að kristið fólk eigi
ekki að huga að úrvinnslu áfalla í for-
tíðinni. Allar afleiðingar liðinni áfalla
fortíðarinnar hverfi með einhvers konar
kristilegu trúarafturhvarfi. í reynd fjallar
versið ekki um slík mál heldur það að láta
ekki sigra eða góðan árangur í fortíðinni
duga heldur horfa fram á veginn og setja
sér ný markmið á hinum góða vegi læri-
sveinsins.
Til þess að draga sem mest úr mis-
notkun Ritningarinnar er gagnlegt að
bera upp nokkrar spurningar um sér-
hvern texta. Til hverra var þetta ritað? Við
hvers konar vanda eða málefni var fólkið,
sem er ávarpað, að fást? Hvað merkti
þetta fyrir upprunalegum áheyrendum?
Eru þetta algild sannindi eða sérstök
fyrirmæli bundin tilteknum aðstæðum?
Stundum getur jafnvel það að skoða í
fljótheitum í hvaða samhengi versin,
sem verið er að skoða, eru til að upplýsa
að atriðið sem einhver er að reyna að
„sanna" með tilvitnuninni er í engu sam-
hengi við upprunalegan tilgang höfundar
textans.2
Afar almennur er misskilningurinn
september 2013
19