Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 01.04.2018, Blaðsíða 5

Bjarmi - 01.04.2018, Blaðsíða 5
verð að lifa,“ sagði maðurinn í því skyni að útskýra gjörðir sínar. Vinurinn spurði á móti: „Verður þú það?“ Víða um heim þurfa kristnir menn að taka ákvörðun sem hefur alvarlegar afleiðingar, að afneita Jesú eða missa allt, jafnvel lífið. Þeir sem standast slíka raun fá þann vitnisburð að „eigi var þeim lífið svo kært að þeim ægði dauði" (Opinberunarbók Jóhannesar f 2. kafli, 11. vers). HVAÐ EIGUM VIÐ AÐ GERA? „Hegðið ykkur vel meðal þjóðanna," segir Pétur og bætir við „til þess að þeir sem nú hallmæla ykkur sem illgjörðamönnum sjái góðverk ykkar og vegsami Guð þegar hann kemur." Það er grunntónninn í tilveru kristins manns að Guð verði dýrlegur. Jesús kenndi okkur að biðja: Helgist þitt nafn. Ekki af því að Guð sé ekki nógu heilagur heldur til að æ fleiri sjái dýrð hans og heilagleika og veiti honum þá lotningu sem ber. Við sem fylgjum Jesú eigum að hegða okkur þannig að fólk vegsami Guð. „Verið Drottins vegna hlýðin allri mannlegri skipan," heldur Pétur áfram. Drottins vegna! Það er hann sem sendir yfirvöldin til að refsa illgjörðarmönnum og hrósa þeim er breyta vel. Með því móti þöggum við líka niður í vanþekkingu heimskra manna. Þær raddir heyrast að heimurinn væri betur kominn án kristindómsins og jafnvel trúarbragða yfirleitt. Sjaldnar er þó önnur hugmyndafræði afskrifuð á jafnróttækan hátt og enn hef ég ekki heyrt að heimurinn væri best kominn hugsjónalaus. En þess háttar fullyrðingum verður ekki best svarað með orðum heldur verkum. Sennilega sjást áhrif kristindómsins óvíða betur en þar sem heiðnar þjóðir hafa tekið við fagnaðareindinu um Jesú. Ættflokkaerjur leggjast af, kjör kvenna batna og ýmsir slæmir siðir hverfa. Hér á landi hafa einkum Hjálpræðisherinn og Samhjálp verið sýnileg en margir vinna í kyrrþey og orð Péturs eiga erindi til allra sem játa Jesú sem drottin. „Þið eruð frjálsir menn“, segir Pétur, vitandi að sumir og jafnvel margir af lesendum hans voru þjónar eða þrælar! En það er frelsið í Jesú Kristi sem hann vísar til. Kannski hafa sumir hugsað sem svo að fyrst skapari heimsins gæfi þeim frelsi gæti enginn mannlegur máttur sett þeim skorður. Þeir gætu því hagað sér eins og þá lysti. En Pétur andmælir slíkum hugmyndum eindregið. „Notið frelsið til að þjóna Guði en ekki til að hylja vonsku." Síðan setur Pétur fram fern fyrirmæli. Ég hef ekki fundið því stoð í skýringarritum en mér sýnist engu að síður að þrjú fyrstu atriðin séu forsenda þess að hægt sé að uppfylla hið fjórða. - Virðið alla menn. Allir menn eru skapaðir í Guðs mynd og þess vegna er mannslífið heilagt. Þetta á líka við um fólk á stríðshrjáðum svæðum, flóttamenn, þá sem búa við skertan þroska, örvasa gamalmenni og fóstur í móðurkviði. - Elskið samfélag þeirra sem trúa. Það er mikilvægt að draga sig ekki út úr mannlegu samfélagi en það má ekki leiða til þess að við vanrækjum samfélag trúaðra. Samkvæmt Pétri eigum við að elska það. í hugann kemur mynd af pilti sem þráir stúlkuna sína, vill ekki missa af neinni stund með henni og hlakkar til hverra samfunda. Þannig á afstaða okkar til samfélags trúaðra að vera. - Óttist Guð. Við nútímamenn eigum erfitt með að skilja hvers vegna við ættum að óttast Guð. Er Guð ekki góður? Vill hann okkur nokkuð illt? Kannski geta viðbrögð Péturs sjálfs hjálpað okkur f þessu efni. Þegar hann hafði fengið mokafla samkvæmt fyrirmælum Jesú og honum varð Ijóst að hér var um að ræða kraftaverk, „féll hann á kné frammi fyrir Jesú og sagði: „Far þú frá mér, Drottinn, því að ég er syndugur maður““ (Lúkasarguðspjall 5. kafli, 8. vers). Hann vildi vera hjá Jesú en í nálægð hans fann hann sárt til syndar sinnar. Guð er heilagur, við erum syndug. Þess vegna kemur syndugur maður fram fyrir Guð í guðsótta. - Heiðrið keisarann. Við eigum að virða yfirvöld og fylgja fyrirmælum þeirra að því tilskildu að þau leyfi okkur að virða alla menn, elska samfélag þeirra sem trúa og óttast Guð. bjarmi | apríl 2018 | 5

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.