Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Blaðsíða 166

82
kap.53 siðan at fylkia liðinu ok hofðu .íj. fylkingar. Reð AlfgeÍR iarl firer
annaki fylking. ok var merki borit firer honum. var i þeiri fylking lið
þat er honum hafði fylgt ok sua þat lið er þar hafði til safnaz or
heruðum. var þat miklu fleira lið en þat er þeim Þorol(fi) fylgdi.
Þorol(fr) var sua buinn. hann hafði skiolld viðan ok þyckuan. hialm a
hofði allsterkan. gyrðr suerði þui er hann kallaði Láng mikit vápn ok
gott. kesiu hafði hann i hendi. fioðrin var tueggia álna laung. ok
sleginn fram broddr ferstrendr. en vpp var fioðrin breið falrinn bæði
langr ok digr. Skaptið var eigi hæra en taka matti hendi til fals ok
furðuliga digrt. iamteinn var i falnum. ok skaptið allt iamuafit. þau
spiot voro kollut brynþuarar. Egill hafði hinn sama bunað sem
Þorol(fr). hann var gyrðr suerði þui er hann kallaði Naðr. þat suerð
hafði hann fengit a Kurlandi var þat it bezta vapn. huargi þeira hafði
bryniu. þeir settu merki vpp ok bar þat Þorfiðr strangi- allt lið þeira
hafði norræna skiolldu ok allan norrænan herbunat. i þeiri fylking voro
aller norræner menn þeir er þar voro. fylktu þeir Þorol(fr) næá
skoginum. En Alfgeirs fylkíng fór með anni. Aðils jarl ok þeir bræðr sa
þat at þeir mundu ecki kom[a] þeim Þorol(fi) a ovart. Þa toku þeir at
fylkia sinu liði. Giorðu þeir ok .íj'. fylkingar. ok hofðu .íj'. merki. fylkti
Aðils moti Alfgeiri iarli en Hringr moti vikingum. Siðan tokz þar
orrosta. gengu huarertueggíu vel fram. Aðils J(arl) sotti hart framm þar
8i va til er Alfgeik let vn|dan sigaz. En Aðils menn sottu þa halfu
diarfliga[R]. var þa ok eigi lengi aðr en Alfgeiá flyði ok er þat fra
honum at segia at hann reið vndan suðr a heiðina ok sueit manna með
honum. Reið hann þar til er hann kom [n]æR b[or]g [þeiri]. er konungr
sat. Þa mællti Jarlinn. Ecki ætla ek oss [fara] til borgarinnar. ver
fengum m[i]k[it o]rða skak næst e[r] ver komum til konungs. [þa] er
ver hofðum farit vsigr firer Ol(afi) konungi ok ecki mun honum þikia
batnat hafa vaá kostr i þessi ferð- mun nu ecki þurfa at ætla til sæmda
þar sem hann er. Siðan reið J(arl) suðr a landit. ok [er] fra hans ferð
þat at segia at hann reið dag ok nott þar til er þeir komu vestr a Iarls
nes. feck J(arl) ser þar far suðr vm sæ ok kom framm a Val landi. þar
atti hann kyn halft. kom hann alldregi siðan til Englandz. Aðils rak fyst
flottann ok eigi langt aðr hann snyr aptr ok þar til er orrostan var ok
veitti þa atgaungu. En er Þorol(fr) sa þat. Sneri hann i mot Jarli ok bað
þangat bera merkit. bað menn sina fylgiaz vel ok standa þykt- þokum
at skoginum sagði hann ok latum hann hlifa a bak oss. sua at þeir megi
eigi ollum megum at oss ganga. þeir gerðu sua. fylgdu framm
skoginum. varð þa horð orrosta- Sotti Egill moti Aðisli ok attuz þeir
6
9
12
15
18
21
24
27
30
33
36
39
42
36 ser] skr. to gg.