Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2012, Síða 6

6 – Sjómannablaðið Víkingur
Þegar ég settist á skólabekk í Stýri-
mannaskólanum í Reykjavík árið
1975 kynntist ég í fyrsta sinn samlíki
þar sem hægt var að líkja eftir siglingu
skips. Við strákarnir stóðum við ratsjár
og fengum lærdóm í að sigla bæði við
strandlengju Íslands sem og á Thamesá.
Þarna stóðum við frammi fyrir nýjasta
tækniundri skipstjórnarkennslunnar. Ekki
höfðu við þó neitt annað en ratsjármynd
og urðum því að ímynda okkur hvað við
hefðum hugsanlega geta séð á sigling-
unni. Ekki skal ég þó látið þess ógetið að
plássið sem tölvan tók, sem stjórnaði öll-
um ósköpunum, var gríðarlegt í saman-
burði við nútíma tölvutækni. Það var
svo 14 árum síðar, þegar ég gekk inn í
kennslu fyrir hafnsögumenn á Thames-
ánni í Warsash Maritime Academy sjó-
mannaskólanum í Warsash í Bretlandi, að
ég sá í fyrsta sinn samlíki með brúar-
gluggum og lifandi mynd af því sem var
að gerast fyrir utan brúna. Ég var ekki
búinn að fylgjast lengi með þeim sigla
þegar ég fór að sjá myndina sem ég hafði
gert mér í hugarlund á siglingum mínum í samlíkinum heima.
Lóðsarnir voru nefnilega að sigla niður Thamesána sem ég hafði
svo oft áður farið í skólastofunni heima.
Meðan á dvöl minni í Warsash stóð þá var mér sagt að skól-
inn væri með mjög sérstakan samlíki, sem reyndar var staðsett-
ur talsvert frá skólanum, sem notaður væri til að kenna mönn-
um meðhöndlun skipa. Ég hafði aldrei átt þess kost að sjá
þennan hluta skólans en ég var þó staðráðinn í því að komast
þangað einn daginn og bera þennan sérstaka samlíki augum.
Síðan þetta gerðist hef ég margan samlíkinn skoðað, allt frá
einföldum og upp í gífurlega flókna með raunverulegum hreyf-
ingum, og alltaf heillast ég af þessum ótrúlega skemmtilegu og
nákvæmu hermum. Sem formaður Alþjóðasamtaka öryggis-
og sjóbjörgunarskóla (IASST) í tæp 9 ár hefur leið mín legið í
marga skóla um allan heim og ég hef meðal annars fengið þann
heiður að opna formlega nýjan samlíki í Mumbai á Indlandi.
Aldrei hafði ég orðið þess aðnjótandi að rekast á samlíki í með-
höndlun skipa eins og mér hafði verið sagt frá. Það áttu þó eftir
að líða tveir áratugir, frá fyrstu komu minni í Warsash Maritime
Academy, þar til draumur minn varð að
veruleika að eiga þess kost að komast í
tæri við þann samlíki. Félagi minn og með-
stjórnandi í IASST, Russell Gray, hefur um
árabil stjórnað þessum hluta skólans og í
byrjun maí s.l. bauð hann mér að líta við
enda átti ég leið í næsta nágrenni.
En hverskonar samlíkir er það sem
heillaði mig svona að ég væri staðráðinn í
að skoða hann einn daginn? Jú hér er um
að ræða einn af fáum sambærilegum sam-
líkjum í heiminum en þar hafa menn
smíðað líkön af skipum í hlutföllum við
raunveruleg skip sem nemendur síðan
sigla á vatni til að æfa sig í stjórntökum.
Siglt á Progress
Það var að morgni 2. maí s.l. sem ég tók
mér far frá Southampton til Timsbury sem
er um 14 km norðnorðvestur frá borginni.
Þegar ég mætti á staðinn voru þar aðeins
kennararnir, Gordan Maxvell, Peter Barber
og Kevin Earl en þeir eiga það allir sam-
eiginlegt að hafa verið til margra ára starf-
Hilmar Snorrason, skipstjóri
Stórskipasiglingar
Greinahöfundur situr ánægður við stýrið á 60.000 tonna stórfl utningaskipi, Progress.
Bandarísku hafnsögumannanemarnir Kris Baymount og Greg Walson við stjórnvölinn á Diligence, tilbúnir
að draga uppi skipið sem ég var við stjórn á.