Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1944, Qupperneq 24

Norrœn iól
um, er þeir heimsækja okkur, og gefiS þeim kost á að dvelja á einum fegursta
stað landsins, Þingvöllum, stað, sem er helgur í augum allra Norðurlandabúa.
Gert er ráð fyrir að byggja þetta hús á einum fegursta stað landsins, við
Þingvallavatn, og þann 3. marz barst félaginu bréf frá Þingvallanefnd, þar sem
félaginu er heitið landi í Kárastaðanesi. Þetta er hugsað að verði allstór og glæsileg
bygging í virðulegum norrænum stíl. Jafnframt er gert ráð fyrir að reisa þar
skála í fornum stíl með öllum umbúnaði, sem líkast því, er tíökaðist hér á landi á
söguöldinni, með öndvegi, palli, langeldum og voðum-klæddum veggjum. Þarna
er því hugsað lítið norrænt minjasafn, er minni á sögu vora og fornmenningu.
Þær undirtektir, sem þessi hugmynd hefur fengið, sýna, að hér á landi er
ríkjandi trú á framtíð og gildi norrænnar samvinnu. Nálægt 30 félagsmenn hafa
þegar heitið nálægt 100 000 krónum f byggingarsjóð „norrænu hallarinnar“, og
væntanlega verður þess ekki langt að bíÖa, að miklu meira fé bætist við. Hægt
mun verða að taka við gjöfum til einstakra herbergja í sérstökum tilgangi, sem
samræmist tilgangi félagsins. Vonandi verður ekki langt að bíða, að hægt verði
að hefjast handa um byggingu „hallarinnar“, og væntanlega verður einhver undir-
búningur hafinn þegar á næsta sumri. En það er frumskilyrði fyrir framtíðar-
starfi félagsins, að það hafi hentugan samastað fyrir starfsemi sína og standi þar
ekki langt að baki hinum félögunum, sem öll hafa hin glæsilegustu heimkynni.
Að stríðinu loknu mun verða hafizt handa á ný um samvinnu frændþjóð-
anna á Norðurlöndum, þar sem frá var horfiÖ, og vafalaust verður sú samvinna,
sem milli þessara þjóða skapast eftir stríðið, miklu víðtækari og nánari en áður
var. Þess vegna eigum vér að gera allt, sem hægt er til þess að geta þá tekið
virkan þátt í þeirri samvinnu sem fullgildur aðili, að vísu minnsti bróðirinn í
norrænu þjóðafjölskyldunni, en með sömu réttindum og sömu skyldum. I þeirri
staðföstu trú og raunar vissu, að oss íslendingum sé ekkert samfélag hollara og
ekkert hættuminna en samfélagið við hinar norrænu bræðraþjóðir, skulum vér
nú sameinast um að undirbúa þátttöku vora í öflugu og margþættu norrænu
menningarsamstarfi að stríðinu loknu.