Fréttablaðið - 25.02.2023, Blaðsíða 22

Fréttablaðið - 25.02.2023, Blaðsíða 22
Vinir og vandamenn Ástráðs Haraldssonar eru sammála um að hann sé stórskemmtilegur og fyndinn. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK Ástráður ásamt nýjasta barnabarninu sínu, Huga. Snorri og Egill Ástráðssynir ásamt pabba sínum. MYNDIR/AÐSENDAR Ástráður Haraldsson hefur verið áberandi í umræðunni undanfarið og er af mörgum álitinn alvarlegur og fámáll. Vinir hans og vandamenn bera honum ólíka söguna. Ást ráðu r Haraldsson var nýlega settur ríkis- sáttasemjari í deilu Ef lingar og Samtaka atvinnulífsins. Hann stendur í ströngu þessa dagana við að leysa deiluna og eru miklar vonir bundnar við að honum takist ætl- unarverkið. Ástráður er fæddur þann 27. ágúst árið 1961, hann lauk embættisprófi í lögfræði árið 1990. Ástráður var þá gjarnan kallaður Stráði af vinum sínum. Hann starfaði sem lög- maður í Reykjavík frá árinu 1992 og öðlaðist málf lutningsréttindi fyrir Hæstarétti árið 1995. Ástráður starfar nú sem héraðsdómari og telja margir hann mann fárra orða. Ástráður lét meðal annars þau fleygu orða falla nýverið að tal væri silfur en þögnin gull. Vinir og vandamenn Ástráðs eru sammála um að hann sé stór- skemmtilegur og fyndinn. Hann þurfi alltaf að hafa eitthvað fyrir stafni og sé söngmaður mikill og partípinni, fáir kunni annan eins hafsjó af textum. Ástráður er giftur Eyrúnu Finn- bogadóttur tónmenntakennara og saman eiga þau tvo syni, Egil og Snorra. Eyrún segir Ástráð umfram allt einstaklega fallega, góða og hjartahlýja manneskju. „Ástráður er eðaleintak sem hefur verið mikil gæfa að hafa sér við hlið í lífinu. Skemmtilegur og drífandi, með mikla réttlætiskennd og afar lítinn verkkvíða,“ segir Eyrún. Egill sonur þeirra segir margt hægt að segja um pabba sinn. Hann sé fyrst og fremst stórskemmtilegur, fyndinn og það sé gaman að vera í kringum hann. Hann láti sér sjaldan leiðast, sé afar músíkalskur og gefi aldrei neinn afslátt á skoðunum sínum. „Að vakna við háan hljóm af Ste- vie Wonder eða David Bowie á laug- ardagsmorgni er til dæmis eitthvað sem ég var löngu hættur að kippa mér upp við á meðan ég bjó enn hjá foreldrum mínum,“ segir Egill. Þá segir hann mjög skemmtilegt að ferðast með pabba sínum út á land, hann sé kunnugur staðar- háttum víða og skemmtilegur sögu- maður. „Ég stóð mig til dæmis að því um daginn á ferð um norðurlandið með félögum mínum að tilkynna þeim að í Akrahreppi í Skagafirði byggi ómerkilegasta fólk landsins. Þeir kannski réttilega furðuðu sig á þessari ályktun minni en ég greindi þeim einfaldlega frá því að það væri vegna þess að þau hefðu verið vond við Bólu-Hjálmar. Þessi samfélags- greinandi landafræði og óafsakandi frásagnarstíll kemur þráðbeint frá pabba.“ Snjall og lausnarmiðaður Ástráður var giftur Svandísi Svav- arsdóttur matvælaráðherra og saman eiga þau tvö börn, Auði og Odd. Auður segir pabba sinn snjallan og lausnamiðaðan karakt- er. Hann sé gríðarlega bóngóður og að uppáhaldið hans sé sennilega að hafa eitthvað fyrir stafni. „Hann gengur raunar eiginlega í allt, góður í ótrúlega mörgu. Til dæmis að smíða, brasa og hanna og búa til falleg heimili, elda frábæran mat og bjóða í rausnarleg og f lott boð,“ segir Auður. „Hann er mjög ákveðinn og viss þegar hann hefur tekið ákvörðun. Hann er alltaf stundvís og nákvæm- ur með tíma og klæðaburð og Söngelskur og skemmtilegur gleðipinni NÆRMYND | Birna Dröfn Jónasdóttir birnadrofn @frettabladid.is Kannski er hans helsti galli hversu lélegur hann er að tjilla og staldra við. Auður Ástráðsdóttir Hjónin Ástráður og Eyrún saman í skíðaferð. snyrtimennsku. Svo er hann líka öf lugur í kórastarfi, útivist og hreyfingu og hefur hlaupið mikið í gegn- um tíðina. Kannski er hans helsti galli hversu lélegur hann er að tjilla og staldra við, en það verður verkef ni sem hann mun taka alvarlega að tileinka sér líka, það er alveg öruggt.“ Þá segir Auður pabba sinn frægan fyrir að fara fyrstur úr öllum boðum, hann hafi til að mynda gert sér það að leik á aðfangadag að vera kominn heim úr messusöngnum áður en eftirspili ljúki til þess að hræra í sósunni. „Það er dýrmætt og mikil lukka að eiga slíkan hauk í horni þegar taka skal stórar ák varðanir eða f r a m- kvæma eitt- hvað, þá er hann „mætt- astur“ og alveg á h rei nu að hann er í viðeig- andi klæðnaði.“ Eftirlæti allra kórstjóra Á st ráðu r hef u r leng i sungið í Dómkórnum í Reykjavík ásamt Eyrúnu og fleiri vinum og vandamönnum. Ein þeirra er Þórunn Björnsdóttir, oftast kölluð Tóta, en hún segir Ást- ráð eftirlæti allra kórstjóra. Hann mæti á nánast allar kóræfingar og sé meira og minna ofvirkur þátt- takandi meðan á þeim stendur. „Hann er ferlega skemmtilegur félagi, alltaf tilbúinn með smáskít- legar athugasemdir um lagaval og efnistök, aldrei meiðandi en oftast reglulega sjarmerandi,“ segir Tóta. „Hann er gleðipinni í öllum partí- um og þegar byrjað er að glamra á gítarinn, svona upp úr miðnætti, þá halda honum engin bönd. Fáir kunna annan eins hafsjó af textum og nauðsynlegt er að mæta vel upp- lagður og taka hressilega undir í við- lögunum,“ segir hún. „Fyrir honum er messusöngur ekkert vandamál, ekki einu sinni eldsnemma á nýárs- dagsmorgni,“ bætir hún við. Kári Þormar, fyrrum stjórnandi dómkórsins tekur undir orð Tótu og segir Ástráð frábæran meðlim í kórnum. „Þegar ég tók við kórnum 2010, hafði Ástráður verið í smá pásu í kórnum. Mér leist nú þá síður á manninn, enda hafði ég frekar myndir af honum í huganum úr viðtölum í sjónvarpi og útvarpi, sem mjög formlegum manni sem virkaði frekar húmorslaus og alvar- legur. Dómkórinn hefur ávallt skartað skemmtilegu fólki og ég sá strax er hann kom til baka að vísi- tala gleðinnar í kórnum hækkaði ansi mikið. Þarna var nú kominn allt annar maður en sá sem ég hafði kynni af á opinberum vettvangi,“ segir Kári. „Eins og er í kórum þá eru oft aukaæfingar eða raddæfingar og þar sem ég er nú ekki alltaf með puttann á púlsinum hvað varðar fótboltann þá boðaði ég aukaæfingar á tíma þegar landsleikur var. Ástráður var nú f ljótur að hringja í mig og gera mér grein fyrir að það stæðist nú ekki landslög að hafa kóræfingar á sama tíma.“ n 22 HELGIN FRÉTTABLAÐIÐ 25. FEBRÚAR 2023 LAUGARDAGUR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.