Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1980, Qupperneq 61

59
sýslumanninum, og hafði aðeins einn þjón meðferðis, en annað
þjónalið hans varð eftir á gistihúsi í Feneyjum.
Kaupmaðurinn hafði verið gestur á heimili föður Galeazzo og
skipað þar heiðurssæti, enda lagði hann sig nú allan fram til þess
að gera Galeazzo dvölina sem skemmtilegasta. Bjó Galeazzo í húsi
hans í Padua. Og þar kynntist hann dóttur hans, fimmtán ára að
aldri, fagurri og bjartri. Galeazzo var með henni dag hvem. Eigi
hafði ást kviknað í brjósti hans fyrr en nú, og fékk hann djúpa
ást á henni. Þar sem nú henni geðjaðist að piltinum og var ást-
hneigð og sá fljótt hvað honum bjó í huga, endurgalt hún honum
hana ríkulega. Loks kom svo, að þau lögðu saman ráð sín um
hvernig þau gætu komið svo ár sinni fyrir barð, að þau þyrftu eigi
að skilja.
Nú hafði faðir stúlkunnar ákveðið að greiða Galeazzo féð eftir
þrjá daga og fara með honum aftur til Feneyja, þar sem hann
ætlaði að dvelja nokkra daga. Tveimur dögum eftir brottför
hans frá Padua skyldi nú stúlkan flýja að heiman, samkvæmt
ráðagerð hennar og Galeazzo.en þjónn hans, er hann treysti vel,
fylgja henni. Föður stúlkunnar sagði Galeazzo, að hann ætlaði
að senda þjóninn til móður sinnar, en hann hélt kyrru fyrir með
leynd í Padua, unz flóttinn skyldi hafinn. En faðir stúlkunnar
trúði öllu og skrifaði enda bréf með þjóninum til móður Galeazzo.
Þegar nú Galeazzo hafði fengið peningana lagði hann af stað
til Feneyja ásamt föður ástmeyjar sinnar. Voru þeir saman og
fór Galeazzo í öllu að ráðum hans, um heimsendingu fjárins, kaup
öll og slíkt. Nú barst fregnin til þeirra um hvarf stúlkunnar. Til-
raunir föður hennar til þess að hafa upp á henni báru engan
árangur. Sorgbitinn og vondaufur fór hann aftur til Padua, en
Galeazzo þóttist taka mikla hlutdeild í sorg hans og bauðst til
þess að fara til Padua með honum — og raunar fara með honum
hvert sem hann vildi. Kaupsýslumaðurinn þakkaði honum boðið
en hafnaði því. En þegar hann frétti ekkert um dóttur sina,
Lucreziu, er hann kom til Padua, fór hann á ný til Feneyja og
var Galeazzo ófarinn þaðan. Féll þvi enginn grunur á hann og
hélt hann nú brátt til heimilis sins, en eigi áræddi hann að segja
móður sinni neitt um stúlkuna.