Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1980, Qupperneq 88

86
ekki neitt ákveðið starf með höndum, en það skiptir engu máli.
Það er margt, sem ég vildi segja yður frá ... jæja ... til skamms
tíma ... ætlaði ég að skrifa yður — og í reyndinni gerði ég það,
tvisvar eða þrisvar sinnum, en ég sendi ekki alltaf bréfin, sem
ég skrifa. Að öðru leyti er ég alveg eins og gengur og gerist, enda
þótt menn stundum kynnu að ætla ...“
Amico Dite þagnaði skyndilega og var hikandi á svip. Því næst
tók hann til máls aftur, alveg eins og hann hefði allt í einu munað
eftir einhverju ákaflega mikilvægu.
„Eruð þér ekki þyrstur? Má ég ekki bjóða yður eitthvað að
drekka? Glas af Marsala — eða ef til vill kaffi?“
Við lögðum báðir af stað tafarlaust, eins og ósjálfrátt hefði
skotið upp í hugum beggja sú hugsun, að fá málið útkljáð á ein-
hverjum stað, þar sem við gætum fengið eitthvað að drekka.
Undir eins og við komum auga á veitingastofu fórum við þangað
inn, eins og um menn væri að ræða, sem þyrftu að fá eitthvað að
drekka sem skjótast. En við settumst í einu horninu nálægt eld-
inum, án þess að biðja um neitt að drekka. Veitingastofan var
lítil og sátu þar ökumenn margir, en reykjarsvæla var mikil
þarna inni. Þjónninn leit út eins og versti glæpamaður. En við
höfðum ekki tíma til þess að velja annan stað.
„Mig langar til að vita ...“, byrjaði ég.
„Ég skal segja yður allt“, sagði maðurinn. „Ég vil ekki leyna
yður neinu. Ég á við mikla erfiðleika að stríða. Sannast að segja
er ég í mestu vandræðum. En ég vil strax taka það fram, að ég
treysti yður algerlega. Nú, hér er ég þá. Ég legg sjálfan mig, ef
ef svo mætti segja, í yðar hendur. Ég er yðar eign — gerið við
mig, sem yður sýnist ...“
„En ég fæ ekki séð ...“
„Ég fullvissa yður um, að þegar liðin eru fáein augnablik munuð
þér sjá allt. Nú ætla ég að skýra málið fyrir yður. Sagði ég yður
ekki hver ég væri? Ég veit, að nafnið eitt veitir enga fræðslu um
mig. Jæja, ég skal segja yður hverskonar maður ég er. Ég er
eins og gengur og gerist — eins og Pétur og Páll, skiljið þér, en
ég vil lifa lífinu á óvanalegan hátt, ég vil vera þátttakandi í ein-
hverju áhrifamiklu, furðulegu".
„Fyrirgefið mér, en-----“