Úrval - 01.11.1954, Side 106

104
ÚRVAL
Drottins. En ef ég mætti velja
á milli þess að drukkna með
vinum okkar eða vera innilok-
uð hjá 730 dauðum gasellum,
þá . . . “
„Já, hversvegna megum við
ekki drukkna öll saman,“ þá er
þessu lokið,“ hrópaði Ayesha
æst. Til allrar hamingju fór hún
að gráta og þaut út úr herberg-
inu. Ayesha! hugsaði Ham með
sér og fékk sting í hjartað. Var
hún líka óhamingjusöm? Hann
reis á fætur og ætlaði út á eft-
ir henni. En til hvers var það?
Hún mundi bara segja: „Æ,
láttu mig í friði! ‘ Hann settist
aftur, en honum var undarlega
innanbrjósts. Ayesha! — Nói
sagði með beiskju: „Allt mitt líf
hef ég gengið veg Drottins. Eg
hef hlýtt boðorðum hans. Ef
fólkið mitt ætlar nú að neita að
hlýða skipunum hans, þá væri
sannarlega betra að við drukkn-
uðum öll!“
„Rétt er það, góði minn,“
sagði kona hans og strauk á
honum höndina. „En við viljum
það ekki. Og svo ertu líka bú-
inn að smíða stóra bátinn."
,,Örkina!“
,,Æ, það er alveg satt, örkina.
Það er nú enginn smá kæna.“
Ham sagði með áherzlu: „Það
er enginn svo heimskur að hann
haldi sig vitrari en þann, sem
hefur skapað alla hluti. En ef
hann hefur fyrirskipað að fram-
kvæma eitthvað, sem ekki er á
mannlegu valdi, getur þá ekki
komið til mála að fyrirskipunin
hafi verið misskilin eða sé rang-
lega túlkuð?“
Nói strauk skeggið, en sagði
ekkert.
„Megum við leggja orð í
belg?“ sagði Jafet og rétti upp
höndina.
„Já, sonur minn, við eigum öll
að ræða þetta mál.“
„Við höfum talað um þetta
áður. I fyrsta lagi — flærnar!
Það er ekki hægt að fylla örk-
ina af allskonar loðdýrum, og
hafa aðeins tvær flær. Og hugs-
aðu þér flugurnar! Það er sem
ég sjái Ham rannsaka allar flug-
ur í örkinni þangað til hann er
búinn að finna karlflugu og
kvenflugu (Meribal flissaði), og
svo verður hann að veiða allar
hinar og lóga þeim. Og fuglarn-
ir! Það er auðvitað hægt að
sleppa tveimur inn um dyrnar,
en hvað á að gera við allan þann
aragrúa, sem sezt á þakið á
örkinni?" Þá eru það kettirnir.
Hvað heldur þú að kettlingarn-
ir verði margir? Og hvernig á
Ham að vita að hann hafi náð
í allar dýrategundir ? Ef til vill
er einhver sjaldgæf padda í
gjótu uppi á f jallstindi hundrað
mílur í burtu. Hvernig eigum við
að ná í hana?“
„Ja, ég þarf hvort sem er að
klifra þangað upp til þess að ná
í einn örn í viðbót,“ sagði Ham.
Nói þagði. Hann leit á Sem,
sem sýnilega var að velta ein-
hverju fyrir sér.
„Hvað segir þú, Sem?“
„Ja, mér datt svona í hug —