Úrval - 01.11.1954, Blaðsíða 24

Úrval - 01.11.1954, Blaðsíða 24
Draumarnir eiga sinn þátt í að lækna sálina, segir sænskur sálfræðingur, sem skrifar hér — Um lœkningamátt drauma. Eftir Gösta Norilquist. TlMINN GRÆÐIR öll mein, segjum við og huggum okk- ur við það eftir föngum, þegar við verðum fyrir einhverju áfalli í lífinu. En hvernig græðir hann meinin ? Maðurinn gleymir, stjakar burtu eða hristir af sér sorgina, segjum við. Það er góð og gegn skýring, svo langt sem hún nær, en sumum þætti kann- ski fróðlegt að kynnast nánar þeim öflum, sem eru að verki þegar tíminn iðkar læknisstörf sín. Sálin býr, á sama hátt og lík- aminn, yfir græðandi öflum. Ef svo væri ekki, yrði lífið mönn- unum oft á tíðum óbærilegt. Hér á einnig við hið sama og um líkamann, að sumir eru fljótir að gróa sára sinna, aðrir ekki. Þessum gróðraröflum í sál- inni er hægt að fylgjast með í draumalífinu, sem á sinn þátt í lækningunni. Við skulum taka algengt dæmi úr daglegu lífi: Kona á fimmtugsaldri verður ekkja. Sorgin og beiskjan lama hana. Hún klifar í sífellu á því, að hún geti aldrei orðið „mann- eskja aftur“, og vísar eindreg- ið á bug öllum tillögum sem miða að því að sorg hennar mildist, og hún byrji nýtt líf. En svo vaknar hún einn morg- un við það að líðan hennar er gjörbreytt, hún er glöð í anda, hefur fundið aftur fyrri mátt sinn og horfir vongóðum augum til framtíðarinnar. Það rifjast upp fyrir henni draumur, sem hana dreymdi um nóttina, eitthvað á þessa leið: Hún er önnum kafin við að koma fyrir húsgögnum á heim- ili sínu. Einhvernveginn eru komin þangað alveg ný hús- gögn. Margir hafa hringt til hennar og hún bauð öllum heim til sín. Á einni nóttu hefur orðið sú gjörbreyting á henni, að hún hefur losnað við sorgina, sem legið hefur eins og mara á henni í heilt ár. En breytingin er ekki eins snögg og hún virðist vera. Ef konan hefði verið undir hendi taugalæknis eða sálfræð- ings, hefði mátt fylgjast með því í draumum hennar, að í dul- vitund hennar voru öfl að verki, sem unnu að því að létta af henni byrði sorgarinnar, þó að hún hafi ekki orðið vör við þetta
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.