Úrval - 01.02.1955, Síða 86
84
TJR VAL
hans. Gomerinn brá fingrunum
milli varanna. og blístraði langa
romsu. Fáum mínútum síðar
kom sundskýlan svífandi fram
af klettabeltinu. Einhver uppi
hafði heyrt blístrið og skilið
það til hlýtar.
Þegar skattheimtumaður rík-
isins kemur til eyjunnar til að
heimta skatta, líða ekki marg-
ar mínútur áður en eyjan er
sem mannlaus — fólkið leitar
felustaðar í hellum og gjótum
— einhver niðri á ströndinni
hefur blístrað aðvörunarmerki.
Áður fyrr þurftu kaupmennirn-
ir ekki að fara upp í fjalla-
byggðirnar til að semja um kaup
á vínum og möndlum og sölu
á varningi sínum. Fyrir milli-
göngu einhvers Gomera niðri á
ströndinni, fóru allir samning-
ar fram á blístursmáli, og f jalla-
búar gátu án frekari tafar byrj-
að að flytja varning sinn til
strandar.
I fyrsta skipti, sem ég kom
til La Gomera, tók ég eftir því
að óvenjumikið var blístrað í
kringum mig. Ég reið á múl-
asna og ungur Gomeri teymdi
undir mér upp f jallveginn. Hann
spjallaði við mig öðru hvoru,
spurði mig um eitt og annað —
hvað ég héti, hverrar þjóðar
ég væri, hvert erindi mitt væri
og hvaða atvinnu ég stundaði.
Milli þess sem hann talaði við
mig, blístraði hann, og ofan úr
fjöllunum bárust svör. Þegar
við komum upp í fjallaþorpið,
hafði hópur ungra manna safn-
azt saman til að taka á móti
ferðamanninum. Var fólkinu
þegar kunnugt um hagi mína
og gat borið furðu skírt fram
nafn mitt. Upplýsingarnar hafði
fylgdarmaður minn gefið þeim
á blístursmáli sínu. Þetta voru
fyrstu kynni mín af blísturs-
málinu og fannst mér mikið til
um þau.
Víst er, að blístursmálið var
til á La Gomera áður en La
Conquistadores — hinir spænsku
sigurvegarar, komu til Kanarí-
eyjanna. Spánverjarnir fóru
með ráni og gripdeildum og
drápu frumbyggjana, en þeir
sem undan komust, leituðu hæl-
is í f jallaskútum og hellum. Um
þær mundir bjuggu tveir kyn-
þættir á La Gomera, annar ljós-
hærður, bláeygur og bjartur
á hörund, en hinn þeldökkur og
svarthærður, munnstór og vara-
þykkur. Ljósi kynþátturinn er
án efa skyldur hinum björtu
íbúum Teneriffa og Hierro, en
hinir þeldökku gætu verið Af-
ríkumennirnir, sem sagan segir,
að rómverski landsstjórninn
hafi látið tunguskera og flytja
í útlegð til La Gomera.
Franskur vísindamaður, Le
Verrier að nafni, sem rannsak-
að hefur blístursmál Gomera,
segir: ,,Mál þeirra (raddmál-
ið, sem er sérstök mállýzka) er
sérkennilegt að því leyti, að það
er næstum eingöngu talað með
vörunum, eins og þeir sem tala
það hefðu enga tungu.“ Þessí
ummæli hins franska vísinda-