Heimili og skóli - 01.08.1970, Qupperneq 18

öllum eins langt áleiðis í námi og fært er,
þá er ákveðinn hópur úr stofu A og annar
hliðstæður hópur úr stofu B sendir inn í
stofu C. Þar fá þeir námskeið í þeim við-
fangsefnum í kennslugreininni, sem aðrir í
deildunum hafa náð að tileinka sér, en þeir
ekki. Stundum eru þó beztu nemendurnir
sendir inn í stofu C og fá þá ofurlítið til við-
bótar því, sem námskrá gerir hugsanlega
ráð fyrir. Hliðarherbergin við stofu C eru
skrifstofur kennaranna þriggja og svo lítil
herbergi fyrir nemendur, sem þurfa að
vinna í rólegheitum að ákveðnum verkefn-
um.
Þetta fyrirkomulag, að hafa 3 kennara
handa tveimur deildum, er að sjálfsögðu
dýrt, en hlýtur að gefa mikla möguleika á
góðri kennslu. I skólanum eru, eins og áður
segir, margir fyrirlestrasalir, þar sem gert
er ráð fyrir að margar deildir komi saman
og hlýði á fyrirlesarann. Við slíkar aðstæð-
ur er einstaklingskennsla óhugsandi, en slík
kennsluaðferð sparar vinnukraft.
Menntaskólinn í Kungálv virtist stolt bæj-
arbúa og það var blik í augum þeirra, þegar
þeir sögðu okkur, að hann væri einn sá nýj-
asti og fullkomnasti, sem til væri í Svíþjóð.
TIL GAMANS
Eitt sinn skeði það á vinnustað byggingarfé-
lags hér í bænum, þegar einn af starfsmönnunum
hældi sér mjög af kröftum sínum, að félagi hans,
lítill og grannvaxinn, bauðst til að veðja við hann
þúsundkalli, að hann gæti ekið því hlassi í hjól-
'börum frá vinnustaðnum, sem sá sterki gæti ekki
ekið til baka.
Sá sterki var ekki seinn á sér að taka tilhoðinu
um veðmálið. Hjólhörurnar voru sóttar og sá
litli sagði:
— Jæja, karlinn, seztu nú upp í.
Ef nokkurn tíma verður komið á jafnrétti karla
og kvenna, tekur það karlmennina langan tíma
að átta sig á hinum nýju réttindum sínum.
Orðheppinn maður komst einu sinni svo að
orði:
— Þegar ég sé kvenfólk kyssast, dettur mér
ávallt í hug glímumenn, sem takast í hendur áður
en viðureignin hefst.
Hún mætti vinkonu sinni á götunni.
— Osköp er orðið langt síðan ég sá þig síðast,
elskan, og hvað hatturinn þinn er sætur, hann
klæðir þig bókstaflega betur og betur með hverju
árinu sem líður.
Frægur brezkur erkibiskup, hafði næturdvöl á
heimili, þar sem konan var vön að fara snemma
á fætur á morgnana, til að taka til morgunverð-
inn handa fj ölskyldunni. Þegar erkibiskupinn
vaknaði um morguninn, heyrði hann húsfreyjuna
syngja við raust sálminn: „Hærra, minn Guð til
þín.“
Gladdist biskup yfir guðrækni húsfreyju við
morgunverðarborðið, hafði hann orð á því við
hana. Húsfreyjan varð vandræðaleg, en þá gall
við átta ára sonur hennar, sem sagði:
— Hún notar hann við að sjóða, — þrjú er-
indi fyrir linsoðin egg handa pabba og sex er-
indi fyrir harðsoðin egg handa mér.
62
HEIMILI OG SKÓLI