Læknaneminn - 01.02.1955, Blaðsíða 27

LÆKN ANEMINN
27
einkum sænskar. Þar er og ein
íslenzk hjúkrunarkona.
S-hlutann á að taka, ári eftir A.
Þar eru haldnar sérstakar klinikk-
ur í med., kir., og ped. Auk þess
colloquium í med., réttarlæknis-
fræði og fæðingahjálp. Til þess að
standast lokapróf þarf minnst 105
stig samtals.
Eftir nýju reglugerðinni er að-
eins gengið til prófs einu sinni
eftir 1. hluta, en ekki er gott að
vita, hversu sú ráðagerð gefst.
Ennfremur á að auka praktikant-
þjónustuna töluvert og kennsluna í
pediatri og psychiatri verulega.
Háskólinn í Árósum er ungur og
læknadeildin tæpast fiillbyggð enn-
þá. Því var lengi sá siður hafður,
að senda menn 1—2 síðustu árin
til Hafnar, en nú verður breyting
á. Fyrstu kandídatar héðan út-
skrifast í janúar. Við Árósarhá-
skóla eru 1700—1800 stúdentar,
ca. 40% í læknadeild og 7. hver
er kona. Finnst mér þær láta eigi
lítið á sér bera. Prófessorar við
deildina eru hartnær 25. Mikill
hagur er, að allar byggingar há-
skólans eru í einu hverfi, svo að
ekki þarf að þeytast bæinn á enda
eins og í Höfn. Ennfremur liggur
bæjarspítalinn handan næstu götu.
Hann er allstór (2 þús. sj.) og
myndar heilt hverfi. Þar eru nokk-
ur hús í smíðum, m. a. stórhýsi
7 hæða. Auk þessa eru þarna
50—-60 læknaíbúðir, apotek og
heilt komplex með íbúðum hjúkr-
unarkvenna og -nema, ásamt skóla.
fyrir þær. Gangar eru neðanjarð-
ar milli allra húsanna og þar
ekið á sérstökum mótorvögnum.
2 aðrir spítalar eru í Árósum.
Aldrei hef ég verið á vinnustað,
þar sem iafngóður andi ríkir og
á bæjarspítalanum. Að vísu finnast
kverulantar, en allir eru þá ein-
hvern veginn sammála um að ign-
orera hann eða hana, hvort sem
það er nú læknir eða hjúkrunar-
kona. — Mér skilst, að hjúkrunar-
konum muni betur borgað hér en
heima, en þó þori ég ekki út í
neinn samanburð. Trúað gæti ég,
að þær litu öfundaraugum á stall-
systur sínar í hvítu nylonsloppun-
um heima.
Árósar er þrifalegur bær og við-
kunnanlegur, enda flest hverfi ný-
leg og þar er gott að vera. Fátt
er fornra minja utan dómkirkj-
unnar, sem að stofni til mun vera
á 7. hundrað ára gömul. Skip
hennar kvað vera eitt hið lengsta
á Norðurlöndum. Danir segja
sjálfir að Árósar séu leiðinlegasti
bær í landinu. Má það til sanns
vegar færa í augum ókunnugs, því
að margt í félags- og samkvæm-
islífi gerist hér exclusivt og ekki
ætlað aðvífandi flysjungum. Mér
hefur stundum fundizt sem Árós-
ar og Akureyri væri um margt
líkar.
Eitt sinn átti ég erindi við einn
prófessoranna og hann byrjaði
svona: ,,Nú já, þér eruð Islend-
ingurinn. Ég þekki líka einn Jó-
hannesson frá íslandi; hann var
þá rektor háskólans þar, en ég hér.
Okkur var ásamt fleirum boðið til
Skotlands." Hélt hann nú endi-
lega að við værum skyldir, máske
náfrændur. Gekk mér hálf illa að
gera honum skiljanlegt, að svo
væri nú ekki. Þótti mér eftir á
heldur súrt í broti að geta ekki
talizt í ætt við þann mæta mann,
sem að auki hafði „impónerað"
hann, blessaðan karlinn, en söm
var hans velvild eftir, sem áður.
Og í stuttu máli sagt, hefur mér
ekki verið sýnt annað en hin mesta
velvild. Fæ ég ekki annað séð en
Framh. á bls. 32.