Læknaneminn - 01.02.1955, Blaðsíða 40

1,0
LÆKNANEMINN
Svör við spurningum á bls. 33
1. Sugillation: A. Stærðar mar, einnig
suffusion. Úr lat, sugillo: að berja
bláan.
2. Hemofuscin: A. Gulbrúnt járnpig-
ment sem finnst við hemochromatos-
is.
3. Papilla Vateri: C. Úrelt heiti; kennt
við Abraham Vater, þýzkan ana-
tom, 1684—1751.
4. William Crawford Gorgas: A. Var
yfirmaður heilbrigðismála við smíði
Panamaskurðarins 1904—1913, og
gerði hana mögulega; f. 1851, d.
1920.
5. Emphysem: B. Einkum í lungum.
6. Morbus Paltauf-Sternberg: A. Sjald-
gæft nafn á sjúkdómnum; eftir
Paltauf, austurr. pathol. 1855—1924
og Sternberg, þýsk. pathol. 1872—
1935.
7. Ido: A. Kom fram 1907, er einfald-
ara form af Esperanto.
8. Medinal: B. Nánar tiltekið natrium-
saltið af diemali.
9. Við Betz er kennt: C. Pyramida-
lagaðar, stórar (30—120 my X
15—60 my) frumur, sem eru taldar
vera motoriskar. Betz: rússn. anat-
om, 1834—1894.
10. Foramen Magendie: A. Úrelt heiti;
kennt við franska physiologinn
Francois Magendie, 1783—1855.
11. Qumquina: A.
12. 606: B. Arsphenamin var 606. efnið
sem Ehrlich rannsakaði m. tilliti
til chemotherapeutiskar verkunar.
13. Rochester: C. Smábær í Minnesota
í Bandaríkjunum, þar sem Mayo
Clinic hefur aðsetur sitt.
14. 1,-dimethylamino-l, l,t i,a, 5, 5a, 6,
11, 12a, octahydro-3, 5, 6, 10, 12,
12a - hexahydroxy - 6 - methyl-1, 11-
dioxo - 2 - naphthacencarboxamide
[hydrochlorid]: A.
15. Hemocryoscopia: C. Dregið af cry-
os: ískaldur.
16. Nucleus globosus: B. Liggur rétt
medialt við nucl. dentatus og nucl.
emboliformis.
17. Hölderlin: B. f. 1770, d. 1843.
18. Vitamin G: A.
19. Charybdis: A. Ógnarkvendi sem
gleypti sjóinn svo að sogandi hring-
iða myndaðist; þaðan orðtakið: milli
Skylla og Charybdis eða milli skers
og báru.
20. Martino: B og C. Utanríkisráðherra
Italíu er kunnur neurolog.
námsmönnum,-— Reyndar á þetta einnig
við stólana (sökum braks þeirra og
bresta) í kennslustofu Landsspítalans.
Eitt er það mál, sem ég vil gera að
tillögu minni, en það er: að athugaðir
verði möguleikar á því, að spítalarnir
leggi til á kandídatsherbergjunum nauð-
synlegustu handbækur (í nýjum útgáf-
um) til afnota fyrir stúdenta og kandí-
data. Má þar nefna Gray, Möller, Cecil,
Merck, N.N.R., Pharmaconomia etc., svo
að þær helztu séu nefndar. Oft er það
lærdómsríkt, og stundum alveg bráð-
nauðsynlegt, að hafa við hendina helztu
handbækur, til þess að geta flett strax
upp í. Mundi stúdentum eflaust betri
not af námsdvöl sinni, ef svo væri. Ég
vil leggja áherzlu á orðin: í nýjum
útgáfum, því að annars gæti verið
hætta á því, að safnið breyttist smám-
saman í fornbókasafn.
Að svo mæltu legg ég 'til að tekið
verði upp léttara hjal, en vil þó áður
hvetja ykkur til að minnast með sam-
úð kandídatanna á lyfjadeildinni, sem
dag eftir dag eru óþreytandi við að
elta uppi rauð og hvít blóðkorn, starf,
sem laboratoriumdama annast bæði á
Landakoti og Akureyri.
Hér er ein saga: Læknirinn hafði
bannað Mark Twain að reykja. Dag
nokkurn kemur hann til vinar síns og
sér skáldið sitja hulinn þykku reykjar-
skýi, með stóreflis vindil uppi í sér.
„Kæri vinur, þú ert þá aftur farinn
að dýrka skurðgoð þitt.“
„Alls ekki, ég er einmitt í þann veg-
inn að brenna það.“
Og hér er önnur: Samuel Morse var
kunnur málari, áður en hann fann upp
símskeytin. Dag nokkurn bað hann vin
sinn, sem var læknir, að líta á mál-
verk, er hann hafði málað af manni
í andarslitrunum.
Vinurinn virti málverkið lengi og
gaumgæfilega fyrir sér. Að lokum
spurði Morse: „Jæja, hvert er álit þitt?“
„Malaria," svaraði læknirinn.
L. B.