Læknaneminn - 01.02.1955, Blaðsíða 37
LÆKNANEMINN
8 7
í próflestur, svo fer alltaf nokkuð
í að bíða eftir að komast á hina
ýmsu kúrsusa. Margir stúdentar
ráða sig nokkurn tíma sem að-
stoðarlækna, bæði í héraði og á
sveitasjúkrahúsum, og auðvitað fer
svo ævinlega eitthvað til hvíldar
og hressingar.“
„Eitt ennþá; vildir þú ekki gera
einhvern samanburð á náminu þar
og hér og benda jafnframt á það,
sem við gætum helzt tekið upp
eftir Svíum?“
„Fjárhagslega stöndum við þeim
svo langt að baki, að margt, sem
fýsilegt væri, að gert yrði, er ó-
framkvæmanlegt. Ýmsar smá-
breytingar fyndist mér þó hægt
að gera, t. d. að taka að nokkru
leyti upp ammanuensafyrirkomu-
lagið, þó ekki væri nema fyrir stú-
denta á 1. ári, og kenna þeim á
þann hátt t. d. beina- og vöðva-
fræðina, og munu allir geta séð,
hvílíkur kostur það væri. Þá finnst
mér það geigvænlegt, að 30—40
manns innritast í deildina ár hvert,
en 10—20 útskrifast. Fyrir það
ætti að vera hægt að girða með
því að setja strangari inntökuskil-
yrði, svo að menn eyði ekki bæði
tíma og fé til einskis. Prófsystemið
sænska finnst mér, að mætti taka
upp hér, en með því væri komið
í veg fyrir það, að eitt fag gæti
eyðilagt annað. En það, að þurfa
að taka upp 2 eða fleiri próf, þó
fallið sé í einu, finnst mér alger-
lega út í hött.
Hinsvegar verður hin stranga
námstilhögun óneitanlega á kostn-
að hins academiska frelsis, og fag-
idiotismus er miklu algengara fyr-
irbrigði þar en hér, þar sem menn
eru svo til algerlega „quarantiner-
aðir“ fyrir utanaðkomandi áhrif-
um. Einnig er það til fyrirmyndar
hér, að allar stéttir eiga fulltrúa
í deildinni, en í Svíþjóð eru aðeins
5% læknanema úr fátækari stétt-
um. Þó koma þar fleiri sjónarmið
til greina en auraleysið eitt saman,
svo sem rík stéttakennd, iðnaðar-
mannssonur verður iðnaðarmaður
o. s. frv„ en það erum við til allrar
hamingju lausir við.“
S. Þ. G.
ÖLD TÆKNINNAR.
Símastúlkan: Ríkisspítalinn.
Rödd: Mig langar til þess að spyrja, hvernig frú Önnu líði.
S.: Hvaða frú Önnu?
R. : Frú Önnu Pétursdóttur.
S. : Hún er á handlæknisdeildinni. Ég skal gefa yður samband við
deildarhjúkrunarkonuna.
Hjúkrunarkona: Handlæknisdeildin. Katrín Pálsdóttir.
R: Mig' langar til að spyrjast fyrir um frú Önnu Pétursdóttur.
Hvernig hefur hún það?
Hj.: Eitt augnablik. Jú, frú Anna hefur það gott. Á morgun á að taka
saumana, og sennilega fer hún heim eftir nokkra daga.
R.: Mikið er gaman að heyra þetta. Þakka yður kærlega fyrir.
Hj.: Á ég að skila einhverju?
R.: Þér skulið ekki vera að hafa fyrir því. Þetta er frú Anna. Mér
segja þeir aldrei neitt.