Úrval - 01.11.1962, Qupperneq 15

HEILAÞVOÐI ALÞÝÐUDÓMSTÖLINN
31
sem allir voru vopnaðir stórum
marghleypum, mælti hann hægt
og rólega á lýtalausri kínversku:
„Þið eruð mannsterkir, þykir
mér. Eruð þið hræddir við öld-
ung eins og mig?“ Foringinn
glápti á hann, átti sízt von á að
hinn 63 ára gamli öldungur
brygðist þannig við. Svo öskraði
hann: „Haltu kjafti! Reyndu að
koma þér í leppana!“ Og þegar
Haynes hafði klætt sig, smelltu
þeir á hann handjárnum og
hröktu hann út á undan sér.
í því skyni að auðmýkja banda-
ríska trúboðann sem mest, leiddu
þeir hann eftir fjölförnustu götu
í Kwei-yang. Ekki höfðu þeir
þó lengi gengið, þegar þá fór að
gruna að einhver skekkja væri á
áætluninni. Fanginn hagaði sér
til dæmis alls ekki eins og ráð
hafði verið fyrir gert. í stað þess
a® dragnast áfram, lotinn og
beygður, gekk hann þeirra hnar-
reistastur, enda bar hann höfuð
og herðar yfir þá, og svo hratt,
að þeir áttu fullt í fangi með að
hafa við honum. Og ekki nóg með
það, heldur hélt hann fram
höndunum, til þess að allir
skyldu sjá að hann væri hand-
járnaður. Viðbrögð fólksins á
götunni voru lika öll önnur en
búizt hafði verið við — það leit
undan og enginn gerðist til að
kalla hæðnisorð að fanganum.
Lögreglumennirnir sáu því
brátt sitt óvænna, breyttu um
leið og héldu með fangann um
fámennar hliðargötur þann spöl,
sem eftir var til fangelsisins.
Yfirvöldin höfðu reiknað dæmið
skakkt — ekki tekið tillit til
þeirrar virðingar, sem John Hay-
nes naut meðal Kínverja, sem
mátu hann jafn mikils og þeir
höfðu metið föður hans.
Walston Haynes, faðir Johns og
einnig prestur, hafði verið kunn-
ur maður um gervalt Kínaveldi
um aldamótin síðustu, undir
nafninu Lao Shih — „gamli
kennarinn", en það var hinn
æðsti heiðurstitill, sem þeir gátu
sæmt lærðan mann. Lao Shih
hafði tekizt það, sem talið var
með öllu ókleift. Hann hafði
fengið leyfi hjá gömlu keisara-
drottningunni til að setja á stofn
kennaraskóla í guðfræði í Kína,
þótt sú gamla hataði bæði Banda-
ríkjamenn og Evrópumenn.
Gamli kennarinn var ekki ein-
göngu guðfræðingur og prestur,
heldur og náttúrufræðingur, bú-
fræðingur, sagnfræðingur og
heimspelcingur. Fyrstu gagn-
menntuðu, innfæddu prestarnir,
sem unnu að útbreiðslu kristin-
dóms í Kína, höfðu numið í
skóla hans — og þeir boðuðu
ekki eingöngu kristinn sið, held-
ur og vestræna menningu, og