Úrval - 01.11.1962, Side 40

50
Ú R VA L
2.
Kynni okkar hófust eins og
]jalt enduðu: Hún leiddi mig inn
í búr — á Ivorpúlfsstöðum í Mos-
fellssveit — og gaf mér kleinu.
Á milli þessara tveggja kleina
voru mörg ár •— og margar klein-
ur. Ég breyttist með árunum —
en hún ekki.
Barnsaugum mínum duldist
ekki fegurð hennar: hvítt hárið,
sem leystist upp í geislabaug um
höfuðið; augun milt Ijós á bláum
himni; Itúðin eins og nýfallip
mjöll; hreyfingarnar dvöl í óend-
anleikanum.
Þannig stendur hún mér enn
fyrir hugskotssjónum, þótt ég
sæi hana síðar með öðrum aug-
um — óskyggnum: C-ömul, grá-
hærð kona, með góðleg blá augu
og bólgna fætur, vafða — eftir
áratuga lífsgöngu á steyptum
gólfunum á Korpúlfsstöðum, þar
scm hún var ráðskona.
Það mátti að visu sjá, að hún
hafði vcrið glæsileg sem ung
kona; en með henni voru fegurð
og gæði löngu orðið eitt og hið
sama. Gæði: þetta eina fegrun-
arlyf, sem ekki þvæst burtu, guf-
ar upp — eða eyðist.
Gæði hennar — svo ekki sé
notað jafn prestlegt orð og kær-
leikur — beindust að öllu, sem
lífsanda dregur: mönnum og mál-
leysingjum án undantekninga,
]j. e. a. s. gæði án skilyrða; hvort
sem lifveran vinnur gagn i mann-
heimum, ekkert gagn — eða
ógagn. Enda virðist skaparinn
ekki hafa miðað við það, er hann
skóp tegundirnar.
Til er í Indlandi trúarflokkur,
sem lætur sópa — hreinar —
götur, til þess að eng'in hætta sé
á að skorkvikindi eða nokkurt
kvikt troðist undir fótum manna.
Albert Schweitzer hefur verið
ásakaður um linkind gagnvart
sóttberum í líki flugna og' ann-
ara smávera.
Ráðskonan á Korpúlfsstöðum
tilheyrði engum slíkum trúar-
flokki og var ekki trúboði, en
hjarta hennar var nógu stórt
til að rúma allar lífverur — og
fremur á borði en í orði.
Ég sé hana enn fyrir mér, þar
sem hún stendur yfir mjólkur-
könnu og setur skeið undir hálf-
drukknaða flugu — ekki vegna
þess að mjólkin yrði ólystugri
af flugulíki, heldur vegna þess
að þarna var •—■ líf sem mátti
bjarga. Svo gekk hún út með
fluguna í skeiðinni, út í sólskin-
ið, sem þurrkaði vængina.
Þannig hefur sumum mann-
verum verið bjargað — af afli,
sem er álíka máttugra mannin-
um og ráðskonan var flugunni.
En eins og flugan hefur senni-
lega ekki skynjað bjargvætt sína