Úrval - 01.11.1962, Qupperneq 47

AÐ LÆKNA MEÐ NÁLASTUNGUM
63
Kínverska læknablaðið birtir í
júlí 1959 skýrslu um botnlanga-
sjúklinga, sem leituðu til lækna-
skóla nokkurs í Canton: Það var
um að ræða 36 sjúklinga með
bráða botnlangabólgu, tíu voru
með botnlangaígerðir og þrír
með lífhimnubólgu. Þeir voru
allir meðhöndlaðir af nálar-
stungumánni, en í tíu tilfellum
var einnig um grasalækningar að
ræða. Þeim batnaði öllum án
uppskurðar.
Þessi brezki læknir lærði að-
gerðir þessar í tvö ár hjá ýmsum
nálarstungulæknum í Evrópu og
Austurlöndum. Hann segir svo
frá: „f fyrstu gat ég alls ekki
greint hinir tólf mismunandi
tegundir æðaslaga, og ég skildi
ekkert í því. En eftir nokkurn
tíma öðlaðist ég smám saman
þann næmleika snertingarinnar,
sem nauðsynlegur er í þessu
skyni, og gat smám saman þrosk-
að hann með mér.“
Hann vill heldur fást við lækn-
ingu „króniskra" (illlæknandi
eða ólæknandi) sjúkdóma, sem
læknavísindi Vesturlanda hafa
ekki unnið sigur á, til dæmis
migraine-höfuðveiki og ýmiss
konar annarrar höfuðveiki, sára
í maga og þörmum og meltingar-
truflana, taugagigtar, vöðvagigt-
ar, taugabólgu og taugaverkja,
alls kyns húðsjúkdóma, asthma
og heysóttar, hás blóðþrýstings,
þunglyndis og kvíða.
Hann segir til skýringar, að
nálarstunguaðgerðir geti til
dæmis dregið úr magni of mik-
illar magasýru, sem veldur
magasári, en að þær geti ekki
læknað neitt líffæri, sem orðið
var stórskemmt, áður en með-
höndlunin hófst.
Hann heldur því fram, að
flestir sjúklinga hans hljóti bata,
en flestir þeirra höfðu þegar ver-
ið veikir árum saman.
Venjulega þörfnuðust þeir
fimm til tíu aðgerða, sem dreift
var á margar vikur.
Það var ætíð venjan í Kína,
að Iækninum var aðeins greitt
á meðan sjúklingurinn var heil-
brigður. Yrði hann veikur, varð
læknirinn að stunda hann honum
að kostnaðarlausu. Þessi einstak-
Iega sanngirnislega venja var
sprottin upp af því, að menn
álitu nálarstunguaðgerðir vera
framkvæmdar til þess að fyrir-
byggja, að menn yrðu veikir.
Með því að greina æðaslög
sjúklingsins ætti að vera mögu-
legt að finna veiklun líffæra og
vinna bug á þeim, löngu áður en
hann finnur til óþæginda eða
kvala.