Úrval - 01.11.1962, Síða 72

88
ÚR VAI
Cookflóa eftir hálfs þriðja dags
ferð á lögregluhát, en í f óa þeim
varpaði Cock iandkönnuður ein-
mitt akkerum þann sama mán-
aðaröag, þ. e. 3. sept., fyrir 189
árum.
Þegar Cook reyndi að stíga á
land ásamt mönnum sinum, var
þeim heilsað með örvahríð. Þeir
héldu strax burt.
Mig langáði til þess að rann-
saka þetta strandsvæði, áður cn
lagt yrði af stað þvert yfir land-
ið. Ég velíi því fyrir mér, hvernig
flokkar hausaveiðimanna og
mannæía tækju nú á móti okkur.
Fyrsta jiorpið, sem viö komum
í, virtist vera autt og yfirgefið.
Við heyrðum c.ngin önnur h'jóð
en. óhugnanlegt hundaýlfur, þeg-
ar við Iæddumst variega á milli
kiofanna, sem byggðir voru á
staurum.
Ég klifraði hikandi upp hrör-
legan stigann, sem lá upp að
stærsta kofanum. 1 hendi mér
liafði ég liníf. Kofinn var tóm-
ur, en á steinum á miðju gólf-
inu iogaði enn eldur.
Úti í horni g otti hauskúpa til
mín. Hún lá ofan á hrúgu af
mannabeinum.
Skyndilega kom Htiil hópur
hermanna hægt út úr skógar-
þykkninu. Þeir voru allsnaktir
að undanskildum skrautlegum
höfuðbúnaði úr fjcðrum. Þeir
háru spjót, boga og örvar.
Við gáfum þeim rauðar klæðis-
ræmur og munntóbaksbita. Frétt-
irnar um komu oikar breiddust
fljótt út um héraðið.
Þessir hermenn heimtuðu að
fá að fyigja okkur ti! þorps sins,
sem hét Brs'm, en þar sáum við
„vopnahiésathöfnina". Sú athöfn
dró óvæntan dilk á eftir sér.
Flokkurinn kvað upp þann úr-
skurð, að hvítu mennirnir skyldti
ganga í ættftokkinn.
Negri nokkur kom að nóttu tii
i kofa Gerards Deiloye, sem var
aðstoðarleiðangursstjóri minn.
Hann gaf honum meri i um að
fylgja sér.
Hann fór með Delío.ye í kofa
sinn og kynnti liann fyrir konu
sinni. Með bendingum gáfu þau
til kynna, að Delloye skyldi
fremja þá athöfn, sem er tákn
móðurástarinnar hjá öllum frum-
stæðum þjóðflokkum; konan
bauð iionum brjóst sitt, og Deli-
oye saug nokkra mjólluirdropa.
Hinir leiðangursmennirnir
urðu ailir að fylgja fordæmi hans
í hinum ýmsu fjölskyldum. Sumir
voru heppnir, en aðrir óheppnir.
„Mó'ðir“ mín var unglegri og
fallegri en flestar eiginkonur
Papúamanna, en mæður hinna
skorti í átakanleg'um mæli per-
sónutöfra samkvæmt vestrænum
inælikvarða.