Úrval - 01.05.1966, Síða 83

HIN FURÐULEGA SAGA SPILANNA
fjögurra, og bjuggust við miklum
gróða. Fimmti liturinn var örn, þ.e.
litirnir voru hjarta, spaði, tígull,
lauf og örn. En það virtist bara eng-
inn kæra sig um þessi nýju spil.
Ef til vill var almenningur bara að
bíða eftir því, að hafin væri fram-
leiðsla spilaborða með fimm hliðum
í stað fjögurra.
Furðulegur fjöldi alls konar spila
er spilaður í Bandaríkjunum, t.d.
pólskur banki, rússneskur banki,
kínverskt bezique, Schafskopf (kind-
arhaus), gleði asnans, og O, pshaw.
Bridge og canasta eru vinsælustu
spilin. en þar á eftir koma pino-
chle, poker, solitaire, rummy, 500,
hjörtu, gin rummy og cribbage.
En ekkert spil hefur samt haft
eins víðtæk áhrif né valdið þvílík-
um stórtíðindum sem bridge. Hjón-
in Samuel og Sadie Oster áttu þrjú
börn og það virtist ríkja sátt og sam-
lyndi í fjölskyldunni. Á köldu marz-
kvöldi árið 1932 sátu þau heima hjá
sér í Brooklyn og spiluðu bridge.
Allt gekk vel, þangað til Sadie sagði
eitt tromp, án þess að hafa næga
punkta, og tapaði þrem slögum. Sam
barði hana með krepptum hnefa
beint á neðri kjálkann, og þá komst
allt í uppnám. Oddurinn á stóreflis
skærum lenti í öðru auga Sams, og
lét hann lífið við svo búið. Frú
Oster var ákærð fyrir manndráp.
en það var ekki hægt að sanna,
hver hafði kastað skærunum, og svo
fór, að dauða vesalings Sams var
alls ekki hefnt.
í Kansas City skaut Myrtle Benn-
ett mann sinn þrem skotum fyrir að
hafa opnað sögn með aðeins þrem-
81
kóngum. Kviðdómurinn sýknaði
hana og Culbertsonkerfið.
Silvio Silvasy lét oft í ljósi sára
gremju yfir klaufaskap konu sinn-
ar í spilum. Hann notaði þá ljótt
orðbragð, kleip hana og gaf henni
stundum á hann. Hún sótti því um
skilnað að borði og sæng og bar það
fram fyrir dómstólnum, að hann
vaknaði stundum á nóttunni og „urr-
aði, hvæsti, gnísti tönnum, gretti
sig, bölvaði og lemdi höfðinu á henni
við vegginn“. Dómarinn, sem hefur
augsýnilega ekki verið bridgespil-
ari, kvað upp dóm í málinu frúnni
í vil.
Þótt þau væru öll ákafir bridge-
spilarar, þau Silvasy, Oster og
Myrtle Bennett, þá hefði það sjálf-
sagt vafizt fyrir þeim að svara eft-
irfarandi spurningum:
Hve margir af kóngunum hafa yf-
irvaraskegg? Hvaða gosar eru sýnd-
ir á hlið? Á hverju heldur hver
drottning í hendi sér? (Þú hefur
þegar lesið svarið við spurningu
þessari fyrr í þessari grein). Hvaða
kóngar beina sverði sínu upp á við,
og hvaða kóngur er alveg tómhent-
ur? Hversu margar mismunandi hár-
greiðslur hafa gosarnir?
Þótt þú hafir staðið þig illa á
þessu prófi, hefurðu samt ekki stað-
ið þig neitt verr en spilamenn gera
að meðaltali.
Allfæstir veita gerð spilanna
nokkra athygli, fyrr en henni er
breytt. Þá mótmæla allir. Þótt svör-
in við spurningum þessum séu alveg
við höndina eða ekki lengra frá þér
en næsti spilabunki, þá eru spila-
sagnfræðingar enn að velta vöngum
yfir nokkrum leyndardómum spil-