Úrval - 01.05.1966, Qupperneq 92

90
gera skyldi til þess að koma á sam-
starfi við Rússa, um lokasóknina til
Berlínar.
Þessi varfærnislega orðsending
Marshails hershöfðingja varð til
þess, að Eisenhower varð nú að
láta til skarar skríða, hvað nauð-
synlegar ákvarðanir styrjaldarrekst-
ursins snerti. Hann hófst strax
hsnda um að semja þrjú skeyti. Hið
íyrsta þeirra var í rauninni sögu-
iegt skeyti, enda var ekkert for-
dænii fyrir því. Það var „einkaorð-
sending til Stalíns marskálks“. Það
voru fyrstu beinu tengslin milli
Moskvu og SHAEF.
í því komst Eisenhower svo að
orði: „Næstu hernaðarframkvæmd-
ir mínar miða að því að umlykja
og ráða niðurlögum óvinahersins,
sem ver Ruhrsvæðið. Ég býst við, að
þeim þætti styrjaldarrekstursins
ljúki síðari hluta aprílmánaðar eða
jafnvel fyrr, og næsta hlutverk mitt
mun svo verða að sundra því óvina-
liði, sem eftir verður, með því að
ná fram til herja yðar og tengjast
þeim.
Bezti öxullinn til þess að mynda
slík tengsl milli herja okkar væri
línan Erfurt-Leipzig-Dresden. Ég
ætla því að beina allri viðleitni
minni í átt til þessa öxuls.
Áður en ég tek ákveðna ákvörðun
um áætlanir þessar, er mjög þýð-
ingarmikið, að þær verði samræmd-
ar yðar áætlunum, bæði hvað snert-
ir stefnu sóknarherjanna og tíma-
mörkin. Gætuð þér því skýrt mér
frá fyrirætlunum yðar og að hvaða
leyti uppástungur þær, sem hér eru
gerðar, eru í samræmi við áætlanir
ÚRVAL
þær, sem þér álítið líklegast, að þér
munuð framkvæma"?
Síðan undirbjó hann símskeyti til
Marshalls hershöfðingja og annað
til Montgomerys. Eisenhower hafði
nú ákveðið að sækja beint fram
þvert yfir miðhluta landsins í stað
þess að binda þungamiðju sóknar-
innar við Norður-Þýzkaland, þ.e.
sækja þvert yfir norðurhluta lands-
ins, eins og upphaflega hafði frem-
ur verið gert ráð fyrir. Bradley var
nú að taka við yfirstjórn 9. banda-
ríska hersins af Montgomery. Nú
mundi Bradley þannig leika aðal-
hlutverkið í lokasókninni í stað
Montgomerys. Eftir að Bradley væri
búinn að hreinsa til í Ruhrhéraðinu,
mundi hann hefja lokasóknina, þ.e.
framsókn herja hans til Dresden-
svæðisins, næstum 100 mílum fyrir
sunnan Berlín.
En það var alls ekki minnzt á eitt
þýðingarmikið atriði í þessum þrem
skeytum Eisenhowers. Það var sem
sé alls ekki minnzt á Berlín.
Brjálæði og dómgreindarskortur.
Heinrici hershöfðingi hafði stöð-
ugt verið á ferð og flugi, síðan hann
hafði tekið við yfirstjórn hins þýzka
Visluhers (Vistuluhers) á Austur-
vígstöðvunum fyrir viku. Hann hafði
unnið að skipulagi varnanna með
yfirmönnum hinna ýmsu deilda
hersins og hafði heimsótt hermenn-
ina í virki þeirra, skotgrafir og neð-
anjarðarbyrgi. Njósnafregnir gáfu til
kynna, að herlið Rússa kynni að
nema samtals þrem milljónum
manna. Heinrici hafði 300.000 manna
herlið, og höfðu flestir hermennirn-
ir þegar hlotið eldskírn sína á víg-